Andere tijden
Zoals eigenlijk altijd was hij eerder klaar met het inpakken van zijn koffer.
Nu zij nog: wat T-shirts, een warme trui, een extra spijkerbroek, joggingbroek, bikini, ondergoed, toiletartikelen en haar e-reader voor een enkel verloren uurtje.
Ze sleepte het kleine rolkoffertje de trap af en zette het naast de boodschappentas met daarin de, met zorg, uitgezochte flessen wijn voor dit weekend.
De aanleiding voor het jaarlijks terugkerende uitstapje met vrienden was ooit een, onder uitstekende condities bewaarde, fles Chateau Mouton Rothschild uit 1994 met een geschatte waarde van een paar honderd euro.
Ze waren met z’n vieren inmiddels al meerdere keren naar Texel geweest en dan vandaag voor het eerst hun weekend-met-bijzondere-wijnen in een bungalow op de Veluwe.
Ze heeft er reuze zin in.
Plotseling schoot ze overeind, knipperde met haar ogen, wreef de te lange haren uit haar gezicht en keek vanuit haar bed naar buiten om de zon met een mooie oranje gouden gloed op te zien komen.
“Hoe laat is het?”, vroeg ze slaperig.
“Kwart voor zeven en prachtig weer voor een weekend weg”.
Ze ontwaakte langzaam uit haar droomwereld, één met bedrog.
Het is het Corona-annulerings-weekend!
De reservering van de bungalow hebben ze een paar dagen geleden kunnen verzetten naar eind juni onder het motto: wat in het (wijn)vat zit verzuurt niet.
Net zoals haar stedentrip naar Valencia, die ze gisteren volledig betaald heeft en daar een voucher voor in de plaats heeft gekregen.
Ze plofte weer terug in de kussens en, zoals haar de laatste tijd s’ochtends na het ontwaken vaker overkomt, daalde het Corona-besef op haar neer.
Hoe zal het met haar zus en haar vriendin zijn, die beiden vage klachten hebben?
Redt haar zoon het samen met zijn kleine mannetje?
Wat goed dat ze gisteren nog ruim een uur met haar vriendinnen ge-video-belt heeft.
Hoe is het met al haar zorgcollega’s, zijn ze allemaal nog gezond?
Hoe gaat het op haar werk?
Kan ze vandaag nog veilig haar rondje over de dijk lopen?
Zal ze straks even de schaar in haar pony zetten?
Ze zit tenslotte vreselijk met haar handen in de 140.000 haren op haar hoofd die ook nog eens 0,3 millimeter per etmaal groeien en waarvan ze er maar 100 per dag verliest.
Het is te lang, te slap, heeft te weinig volume en is al ruim acht weken niet geknipt, terwijl ze normaliter om de vijf weken naar de kapper gaat.
De laatste keer mopperde ze nog over het feit dat er alweer een prijsverhoging was doorgevoerd, nu heeft ze er zeker het driedubbele voor over.
Ze heeft gekeken op Google waar kappers knipadvies voor pony’s geven, maar ook duidelijk zeggen dat knippen een “vak” is.
Moet ze er misschien gewoon van afblijven en aan de slag gaan met flink wat haarlak, gel, wax, schuifspeldjes en elastiekjes?
Wat doet ze heden ten dage nog met uitspraken als: “Kijk eens wat vaker in de spiegel van de kapper" en “Als haar haar maar goed zit?"
Ze las dat ze online een afspraak kan maken voor 29 april, reken maar dat ze dat gedaan heeft!
Als het Coronavirus het toelaat is ze de eerste die over drie weken goed geknipt bij haar kapper de deur uitloopt.
Zoals eigenlijk altijd was hij eerder klaar met het inpakken van zijn koffer.
Nu zij nog: wat T-shirts, een warme trui, een extra spijkerbroek, joggingbroek, bikini, ondergoed, toiletartikelen en haar e-reader voor een enkel verloren uurtje.
Ze sleepte het kleine rolkoffertje de trap af en zette het naast de boodschappentas met daarin de, met zorg, uitgezochte flessen wijn voor dit weekend.
De aanleiding voor het jaarlijks terugkerende uitstapje met vrienden was ooit een, onder uitstekende condities bewaarde, fles Chateau Mouton Rothschild uit 1994 met een geschatte waarde van een paar honderd euro.
Ze waren met z’n vieren inmiddels al meerdere keren naar Texel geweest en dan vandaag voor het eerst hun weekend-met-bijzondere-wijnen in een bungalow op de Veluwe.
Ze heeft er reuze zin in.
Plotseling schoot ze overeind, knipperde met haar ogen, wreef de te lange haren uit haar gezicht en keek vanuit haar bed naar buiten om de zon met een mooie oranje gouden gloed op te zien komen.
“Hoe laat is het?”, vroeg ze slaperig.
“Kwart voor zeven en prachtig weer voor een weekend weg”.
Ze ontwaakte langzaam uit haar droomwereld, één met bedrog.
Het is het Corona-annulerings-weekend!
De reservering van de bungalow hebben ze een paar dagen geleden kunnen verzetten naar eind juni onder het motto: wat in het (wijn)vat zit verzuurt niet.
Net zoals haar stedentrip naar Valencia, die ze gisteren volledig betaald heeft en daar een voucher voor in de plaats heeft gekregen.
Ze plofte weer terug in de kussens en, zoals haar de laatste tijd s’ochtends na het ontwaken vaker overkomt, daalde het Corona-besef op haar neer.
Hoe zal het met haar zus en haar vriendin zijn, die beiden vage klachten hebben?
Redt haar zoon het samen met zijn kleine mannetje?
Wat goed dat ze gisteren nog ruim een uur met haar vriendinnen ge-video-belt heeft.
Hoe is het met al haar zorgcollega’s, zijn ze allemaal nog gezond?
Hoe gaat het op haar werk?
Kan ze vandaag nog veilig haar rondje over de dijk lopen?
Zal ze straks even de schaar in haar pony zetten?
Ze zit tenslotte vreselijk met haar handen in de 140.000 haren op haar hoofd die ook nog eens 0,3 millimeter per etmaal groeien en waarvan ze er maar 100 per dag verliest.
Het is te lang, te slap, heeft te weinig volume en is al ruim acht weken niet geknipt, terwijl ze normaliter om de vijf weken naar de kapper gaat.
De laatste keer mopperde ze nog over het feit dat er alweer een prijsverhoging was doorgevoerd, nu heeft ze er zeker het driedubbele voor over.
Ze heeft gekeken op Google waar kappers knipadvies voor pony’s geven, maar ook duidelijk zeggen dat knippen een “vak” is.
Moet ze er misschien gewoon van afblijven en aan de slag gaan met flink wat haarlak, gel, wax, schuifspeldjes en elastiekjes?
Wat doet ze heden ten dage nog met uitspraken als: “Kijk eens wat vaker in de spiegel van de kapper" en “Als haar haar maar goed zit?"
Ze las dat ze online een afspraak kan maken voor 29 april, reken maar dat ze dat gedaan heeft!
Als het Coronavirus het toelaat is ze de eerste die over drie weken goed geknipt bij haar kapper de deur uitloopt.