Het is vandaag 18 februari.
Terwijl ze gewend is aan de, uit Amerika overgewaaide black-Friday, blue-Monday en Valentijnsdag, blijkt het vandaag ‘drink-wine-day’ te zijn.
Ze leest op internet dat de dag bedoeld is om de liefde voor wijn te delen en om aandacht te vragen voor de gezondheidsvoordelen van wijn.
Al eeuwenlang heeft deze drank een belangrijke rol in de geschiedenis en binnen religies gespeeld, maar om nou te lezen dat matige wijndrinkers een lager risico hebben op leverziekte, diabetes type II, of een hartaanval en dat wijn helpt om de geest scherper te houden, gaat haar toch iets te ver.
Wat is een matige drinker eigenlijk?
En heeft ze niet in eerdere verhalen geschreven dat ze na één glas wijn tot de volgende dag onder zeil was om nog maar te zwijgen over haar verzamelde wijnvoorraad tijdens een reisje naar Duitsland?
https://foto-chemie.weebly.com/goede-ouwe-tijd.html
https://foto-chemie.weebly.com/wijntjes.html
Ze drinkt graag een wit wijntje, vast en zeker ook vandaag zo rond de klok van vijf, maar tegelijkertijd telt ze haar zegeningen omdat ze gezond is.
Terwijl ze dat doet en in gedachten haar tuin in tuurt, straalt de zon een beetje door de wolken heen, ontwaart ze een eerste voorjaarsbloem en staan de rooddoorschijnende knoppen van de Camelia op springen.
Februari, de sprokkelmaand, met om de vier jaar een schrikkeldag, de kortste maand van het hele jaar, maar waarin de dagen gaan lengen en haar zonnepanelen weer wat meer geld genereren.
De maand van de watermannen, de vissen, het carnaval en waarin verjaardagen binnen haar familie gevierd worden.
Februari, de maand waarin oorlogen zijn begonnen of worden herdacht, maar ook de maand die vanaf nu nooit meer hetzelfde zal zijn.
En toch breekt het voorjaar aan!
Gedachten toveren een lach op haar gezicht.
Ze waren van de week met een flinke groep familieleden uit eten toen één van hen wat eerder wilde vertrekken en om de rekening vroeg.
‘Dat is dan duizendzevenendertig euro, meneer...’
‘Ohh, u wilt alleen uw eigen bestellingen betalen?’
Hilarisch…
Ooit is het haar bij een ander familie-uitje wel eens overkomen dat iedereen van elkaar dacht dat er betaald was.
Rustig keuvelend verlieten ze het terras en drong het pas thuis tot hen door dat er iets mis was.
‘Of dat toen nog netjes met de uitbater opgelost is?’ ‘Het zal toch wel…?’
Zo, het is inmiddels vijf uur, de kurk kan er af.
Figuurlijk dan, want ze opent het flesje Viña Sol met een soepele draaibeweging.
Heerlijk dat ze geen capriolen hoeft uit te halen met één van de vijf kurkentrekkers die in haar keukenla liggen en fijn dat het risico op stukjes kurk in haar glas, of een kurkinfectie (schimmel of bacterie die de wijn verpest) met de komst van de schroefdop verdwenen is.
Proost!
Op een fijne ‘drink-wijn-dag’.
Terwijl ze gewend is aan de, uit Amerika overgewaaide black-Friday, blue-Monday en Valentijnsdag, blijkt het vandaag ‘drink-wine-day’ te zijn.
Ze leest op internet dat de dag bedoeld is om de liefde voor wijn te delen en om aandacht te vragen voor de gezondheidsvoordelen van wijn.
Al eeuwenlang heeft deze drank een belangrijke rol in de geschiedenis en binnen religies gespeeld, maar om nou te lezen dat matige wijndrinkers een lager risico hebben op leverziekte, diabetes type II, of een hartaanval en dat wijn helpt om de geest scherper te houden, gaat haar toch iets te ver.
Wat is een matige drinker eigenlijk?
En heeft ze niet in eerdere verhalen geschreven dat ze na één glas wijn tot de volgende dag onder zeil was om nog maar te zwijgen over haar verzamelde wijnvoorraad tijdens een reisje naar Duitsland?
https://foto-chemie.weebly.com/goede-ouwe-tijd.html
https://foto-chemie.weebly.com/wijntjes.html
Ze drinkt graag een wit wijntje, vast en zeker ook vandaag zo rond de klok van vijf, maar tegelijkertijd telt ze haar zegeningen omdat ze gezond is.
Terwijl ze dat doet en in gedachten haar tuin in tuurt, straalt de zon een beetje door de wolken heen, ontwaart ze een eerste voorjaarsbloem en staan de rooddoorschijnende knoppen van de Camelia op springen.
Februari, de sprokkelmaand, met om de vier jaar een schrikkeldag, de kortste maand van het hele jaar, maar waarin de dagen gaan lengen en haar zonnepanelen weer wat meer geld genereren.
De maand van de watermannen, de vissen, het carnaval en waarin verjaardagen binnen haar familie gevierd worden.
Februari, de maand waarin oorlogen zijn begonnen of worden herdacht, maar ook de maand die vanaf nu nooit meer hetzelfde zal zijn.
En toch breekt het voorjaar aan!
Gedachten toveren een lach op haar gezicht.
Ze waren van de week met een flinke groep familieleden uit eten toen één van hen wat eerder wilde vertrekken en om de rekening vroeg.
‘Dat is dan duizendzevenendertig euro, meneer...’
‘Ohh, u wilt alleen uw eigen bestellingen betalen?’
Hilarisch…
Ooit is het haar bij een ander familie-uitje wel eens overkomen dat iedereen van elkaar dacht dat er betaald was.
Rustig keuvelend verlieten ze het terras en drong het pas thuis tot hen door dat er iets mis was.
‘Of dat toen nog netjes met de uitbater opgelost is?’ ‘Het zal toch wel…?’
Zo, het is inmiddels vijf uur, de kurk kan er af.
Figuurlijk dan, want ze opent het flesje Viña Sol met een soepele draaibeweging.
Heerlijk dat ze geen capriolen hoeft uit te halen met één van de vijf kurkentrekkers die in haar keukenla liggen en fijn dat het risico op stukjes kurk in haar glas, of een kurkinfectie (schimmel of bacterie die de wijn verpest) met de komst van de schroefdop verdwenen is.
Proost!
Op een fijne ‘drink-wijn-dag’.