De meteorologische winter is voorbij en de lente probeert haar te verleiden tot het eten van allerlei andere groenten.
De hele winter door eet ze bijna wekelijks rauwe andijviestamppot… noem het een afwijking, maar zij vindt het heerlijk.
Met spekjes, het mag wat haar betreft gewoon met aardappelpuree uit een zakje en natuurlijk met een stuk rookworst.
Maar jee, is dit de komende winter nog wel voort te zetten?
Ze heeft zich namelijk nooit gerealiseerd dat rookworsten niet gewoon gerookt worden, maar behandeld zijn met rookaroma’s, die heel toevallig van de week door de Europese Unie, vanwege de ongezonde eigenschappen verboden zijn.
Bestaan er eigenlijk rookworsten die wel ‘gewoon’ gerookt worden?
En is dat ‘gewoon’ roken dan eigenlijk ook niet vreselijk ongezond?
Ze vindt het shocking… want hoe zit het dan met rookvlees, gerookte kip, gerookte zalm, gerookte paling en gerookte makreel?
Wordt daar ook, zonder dat je het merkt ´liquid smoke´ aan toegevoegd?
Ze komt oorspronkelijk uit de stad waar jaarlijks ’s werelds grootste palingrookwedstrijd plaatsvindt.
Een wedstrijddag waarop het lang duurt voordat de rook om je hoofd is verdwenen, omdat het gebruikelijk is om in een omgebouwd vat of speciale rookoven met hout en vuur de paling te roken.
Nu lijkt het net alsof zij nog een sterke band heeft met haar geboorteplaats, maar dat is eigenlijk helemaal niet zo.
Ze komt er sporadisch en ze heeft er geen familie meer wonen, maar het heeft wel een special ´plekje´ in haar hart, tenslotte was daar haar ouderlijk huis, haar jeugd, de schooltijd, de pubertijd en de allereerste ontmoeting met haar man in de plaatselijke sporthal.
Hetzelfde heeft ze met de Hermitage in Amsterdam, wat nu het H’ART museum is, maar ooit haar allereerste werkplek in de zorg.
Toevallig vertelde haar kleinzoon van de week dat hij met de ‘cultuurbus’ naar de tentoonstelling over Julius Caesar in het H’ART zou gaan.
Nou, van deze mededeling heeft hij waarschijnlijk wel spijt gehad, want ze vertelde hem alles: over de historie van het gebouw, de afdeling waar ze vroeger werkte, over de binnentuin, de smalle wenteltrappen, over de oude monumentale keuken, de kerkzaal met het orgel en over het werken in de zorg.
‘Ja, weet ik toch, oma’.
‘Ohh, oké, ja… ik stop al’.
De cultuurbus.
Hebben jullie daar ooit van gehoord?
Ze leest op Internet dat de cultuurbus en de cultuurboot gratis bus- en bootvervoer voor Amsterdamse basisscholen en vso-scholen bieden om culturele instellingen in Amsterdam te kunnen bezoeken.
Wat een geweldig initiatief.
Maar goed, wat is nu de toekomst van de echte, daadwerkelijk gerookte rookworst?
Kan daar misschien ook een cult-product van gemaakt worden, net zoals de Duitsers dat met de currywurst hebben gedaan?
In september 1949 is bij toeval de currywurst ontstaan, omdat een snackbar eigenaresse in het naoorlogse Berlijn, uit verveling wat tomatenpuree met Worcestershiresaus en currykruiden mengde en dit over de worst goot waarna het een zeer geliefde fastfood- delicatesse is geworden.
Rookworsten zijn natuurlijk onlosmakelijk verbonden met snert en stamppotten en er worden in het kookboek ‘De volmaakte Gelderse keukenmeid’ (1756) al uitvoerige aanwijzingen over het roken van worst in een schoorsteen of rookkamer met eiken- of beukenhout beschreven, heden ten dage wordt de rookworst ook wel als een borrelhapje met mosterd geserveerd.
Als we het woord ‘borrelhap’ nu eens vervangen door ‘delicatesse’ en bij de ‘echte’ rookworst een glas champagne serveren?
Kan dat de rookworst redden?