Slim
Onlangs ontving ze bericht van haar netwerkleverancier dat ze in aanmerking komt voor een “slimme energiemeter”.
Kosteloze vervanging, omdat de “slimme meter” volgens de bijgeleverde folder toekomst gericht, besparend, nauwkeurig en makkelijk is.
De nieuwe meter zou jaarlijks de juiste standen door kunnen geven, zonder dat ze daar nog iets voor hoeft te doen.
Dat is zeker makkelijk, wat een uitkomst.
De vorige bewoners van haar huis hebben namelijk voor de meterkast in de hal een garderobe kast gemaakt: alle jassen achter twee schuifdeuren.
Heerlijk zo’n opgeruimde binnenkomst,totdat iemand in de meterkast moet zijn.
Voorafgaand aan de komst van de "Liander" man, had ze een stuk of twintig jassen op de bank in de huiskamer gelegd, gelijkertijd een paar oude in een “Bimbam” zak gedaan, de rail waar alles aan hangt verwijderd, flink wat laarzen en schoenen in de hoek van de huiskamer gegooid en nog wat losse spullen uitgezocht.
Bedenkelijk staarde de uit de kluiten gewassen” Liander”medewerker, die overduidelijk een groot deel van zijn vrije tijd in de sportschool spendeert, naar haar kastconstructie om toen toch maar soepeltjes de garderobekast deur er uit te wippen, zodoende zijn werk beter te kunnen uitvoeren.
Verontschuldigend stamelde ze: “Ja, de vorige bewoners he”...”gaat het wel”?...”Koffie misschien”, “Nee”?...”Ja...echt lastig zo’n kast”...”Ja graag, de garderobekast deur mag weer terug in de sponning”
Het plaatsen van de “slimme meter” zou volgens de folder een uur duren, maar na twintig minuten was de gespierde man alweer weg.
Eerst maar even de stofzuiger door de kast...jammer, te snel!!!
Dat kreng was al tijden niet in orde, maakte een geluid dat qua decibel gelijk stond aan een overvliegende F16 en in verticale stand allerlei onderdelen en hulpstukken verloor.
Uiteindelijk heeft ze een nieuwe stofzuiger uitgezocht bij een electronica concern in Hoorn.
Ze moest hem alleen nog even uit het magazijn ophalen, daar het om een magazijn-leeg-verkoop-actie artikel ging.
Een kwartiertje rijden wat effectief een half uur bleek te zijn.
Uitverkocht!
Dat had het de verkoper er niet bijverteld.
Ze heeft ongezien een andere en natuurlijk duurdere mee genomen.
Een zogenaamde “slimme-Samsung”, met een enorme actieradius, aan- en uit knop op het handvat en stofdetectie mogelijkheid, maar ook zwaar en vreselijk onhandig in het gebruik.
Toen zelfs bleek dat diegene die haar helpt met het huishouden een paar dagen spierpijn heeft gehad na het gebruik van dit ding, besloot ze de stofzuiger terug te brengen.
“Geen goed huwelijk!”, stelde de verkoper vast.
Ze lijkt niet op Tomas Dekker die in zijn boek vol verslaving bekentenissen, beschrijft dat zijn enige huishoudelijke ervaring het twee uur lang minutieus, obsessief stofzuigen van zijn tapijt in keurig rechte banen met een veel te duur ”Zweeds model” is.
Ze lijkt ook niet op Freddy Mercury die in “I Want To Break Free” frivool met de stang heen en weer zwaait.
Stofzuigen vindt ze niet erg, maar het moet snel en doeltreffend zijn.
Even heeft ze overwogen om een robotstofzuiger te kopen, omdat haar vriendin daar zo lovend over spreekt, maar dat apparaat is dan weer niet zo clever dat het de trap op komt.
Uiteindelijk heeft ze een nieuwere uitgave van haar oude stofzuiger aangeschaft.
Slim toch!
Onlangs ontving ze bericht van haar netwerkleverancier dat ze in aanmerking komt voor een “slimme energiemeter”.
Kosteloze vervanging, omdat de “slimme meter” volgens de bijgeleverde folder toekomst gericht, besparend, nauwkeurig en makkelijk is.
De nieuwe meter zou jaarlijks de juiste standen door kunnen geven, zonder dat ze daar nog iets voor hoeft te doen.
Dat is zeker makkelijk, wat een uitkomst.
De vorige bewoners van haar huis hebben namelijk voor de meterkast in de hal een garderobe kast gemaakt: alle jassen achter twee schuifdeuren.
Heerlijk zo’n opgeruimde binnenkomst,totdat iemand in de meterkast moet zijn.
Voorafgaand aan de komst van de "Liander" man, had ze een stuk of twintig jassen op de bank in de huiskamer gelegd, gelijkertijd een paar oude in een “Bimbam” zak gedaan, de rail waar alles aan hangt verwijderd, flink wat laarzen en schoenen in de hoek van de huiskamer gegooid en nog wat losse spullen uitgezocht.
Bedenkelijk staarde de uit de kluiten gewassen” Liander”medewerker, die overduidelijk een groot deel van zijn vrije tijd in de sportschool spendeert, naar haar kastconstructie om toen toch maar soepeltjes de garderobekast deur er uit te wippen, zodoende zijn werk beter te kunnen uitvoeren.
Verontschuldigend stamelde ze: “Ja, de vorige bewoners he”...”gaat het wel”?...”Koffie misschien”, “Nee”?...”Ja...echt lastig zo’n kast”...”Ja graag, de garderobekast deur mag weer terug in de sponning”
Het plaatsen van de “slimme meter” zou volgens de folder een uur duren, maar na twintig minuten was de gespierde man alweer weg.
Eerst maar even de stofzuiger door de kast...jammer, te snel!!!
Dat kreng was al tijden niet in orde, maakte een geluid dat qua decibel gelijk stond aan een overvliegende F16 en in verticale stand allerlei onderdelen en hulpstukken verloor.
Uiteindelijk heeft ze een nieuwe stofzuiger uitgezocht bij een electronica concern in Hoorn.
Ze moest hem alleen nog even uit het magazijn ophalen, daar het om een magazijn-leeg-verkoop-actie artikel ging.
Een kwartiertje rijden wat effectief een half uur bleek te zijn.
Uitverkocht!
Dat had het de verkoper er niet bijverteld.
Ze heeft ongezien een andere en natuurlijk duurdere mee genomen.
Een zogenaamde “slimme-Samsung”, met een enorme actieradius, aan- en uit knop op het handvat en stofdetectie mogelijkheid, maar ook zwaar en vreselijk onhandig in het gebruik.
Toen zelfs bleek dat diegene die haar helpt met het huishouden een paar dagen spierpijn heeft gehad na het gebruik van dit ding, besloot ze de stofzuiger terug te brengen.
“Geen goed huwelijk!”, stelde de verkoper vast.
Ze lijkt niet op Tomas Dekker die in zijn boek vol verslaving bekentenissen, beschrijft dat zijn enige huishoudelijke ervaring het twee uur lang minutieus, obsessief stofzuigen van zijn tapijt in keurig rechte banen met een veel te duur ”Zweeds model” is.
Ze lijkt ook niet op Freddy Mercury die in “I Want To Break Free” frivool met de stang heen en weer zwaait.
Stofzuigen vindt ze niet erg, maar het moet snel en doeltreffend zijn.
Even heeft ze overwogen om een robotstofzuiger te kopen, omdat haar vriendin daar zo lovend over spreekt, maar dat apparaat is dan weer niet zo clever dat het de trap op komt.
Uiteindelijk heeft ze een nieuwere uitgave van haar oude stofzuiger aangeschaft.
Slim toch!