Dierenlot.
Ze zat op de passagiersstoel van de auto met twee goudvissen in een kom op haar schoot.
In verband met de vakantietijd was er bij haar vader een logeeradres gevonden.
De gevulde vissenkom was het verjaardagscadeau van haar, bijna volwassen, jongste kind.
Vrienden dachten een leuk cadeau te geven door deze kom te vullen met een flink bedrag aan euro’s en twee oranje zwemmers met weelderige staarten.
De euro’s waren leuk!
Verder was het cadeau meer een zorg voor haar, dan voor de gevers en de ontvanger.
De autogordel klikte los en het metalen deel stootte tegen de rand van de kom.
Het vervolg laat zich raden: gevloek, een drijfnatte broek, scherven, steentjes, waterplanten en twee happende goudvissen tussen haar dijen.
God…wat moest ze met die vissen?
Voordat ze bij haar vader binnen was zouden ze al dood zijn, een “Mr. Bean actie”, waarbij ze de vissen in de mond zou moeten stoppen ging haar te ver, dus mikte ze hen met een enorme zwaai in de verderop gelegen sloot.
Nee, natuurlijk niet de meest diervriendelijke oplossing, maar wat zou jij gedaan hebben?
Dit cadeau had gevolgen voor de vriendenkring.
Twee hamsters in een gigantische kooi met doorzichtige loopbuizen en een “ren-je-rot” rad, volgde voor de eerstkomende jarige.
Geen onverdeeld succes, daar er binnen de kooi aanhoudend zinloos geweld plaatsvond en de moeilijke keus gemaakt moest worden, welk diertje terug ging naar de handelaar.
Logischerwijs de ouders van de jarige de zorgplicht weigerde en het feestvarken geen oog meer dicht deed, daar hamsters s’nachts veel actiever zijn dan overdag.
Ze heeft expres geen navraag gedaan naar het lot van dit dier, maar hoorde gisteren bij toeval dat de hamster het uitstekend maakt.
En dan nog het knaagdieren avontuur van haar oudste kind.
Die heeft jaren geleden twee Gerbils gekregen en deze in een kooi op zijn kamer geplaatst, kleine springende woestijnratjes, met een zeer groot en snel voortplantingsvermogen.
Na verloop van een maand, was de populatie verviervoudigd en de kooi veel te klein.
Alras is er toen naar een goed en zorgzaam gastgezin gezocht.
Een vriend van haar heeft een langdurige strijd geleverd met zijn dochter over de verzorging van de “verjaardagskonijnen”.
Ze zijn uiteindelijk ,gelukkig, geadopteerd nadat beide moe waren van het bakkeleien en het dreigen met de braadpan serieuze vormen begon aan te nemen.
"Flappie" werd dit keer ruimschoots voor kerst gered!!
Zou het beter gegaan zijn als beide de “Bunny training” hadden gevolgd?
Een club mensen die op diverse plekken in Nederland onder leiding van een konijnentrainer, workshops, lezingen en cursussen ter bevordering van het konijnenwelzijn geeft.
Het aanleren van kunstjes, samen met het konijn een hindernisparcours lopen en het herkennen van gezondheid- en gedragsproblemen zijn onderdelen van de scholing.
Ze zal de website en de Facebookpagina van deze “konijnenclub” door sturen naar haar collega, wiens dochtertje van de week voor haar zevende verjaardag het dwergkonijntje “Roos” heeft gekregen.
Niet dat ze twijfelt aan het verantwoordelijkheidsgevoel van de bewuste collega, maar zo is haar geweten met betrekking tot het lot der dieren in ieder geval weer wat gesust.