Treinen
Ze is altijd blij met het portie reclame dat wekelijks op de deurmat valt.
De folders van supermarkten, goedkope drogisterijen, huishoudwinkels, bouwmarkten en kledingzaken worden elke week trouw door haar uitgeplozen.
Zo kwam ze ook de Hema-dagretour aanbieding tegen.
Een treinkaartje voor 18 Euro met een bestemming naar keuze in Nederland, inclusief koffie en Hema- gebak.
Het werd een dagje Utrecht met haar schoolmaatje die ze tijdens haar laatst genoten opleiding in 2012 heeft ontmoet.
De aanbieding was zo gekocht, maar daarentegen had het verzilveren van de koffie-gebakbon en het uitprinten van de treintickets volgens een uitgebreid digitaal NS-stappenplan nogal wat “voeten in de aarde.”
Een regenachtige maandag, waarop ze zoveel te bepraten hadden dat de tijd omvloog.
De enkele aankoop in het winkelcentrum, gratis koffie en taart bij de HEMA en de uitgebreide lunch in een gezellig restaurant had net zo goed in een andere stad plaats kunnen vinden.
Aan het eind van de dag stapte ze de trein weer in om al kwebbelend ongemerkt in de “stilte-coupé" plaats te nemen.
Het duurde zeker 10 minuten voordat ze de woorden “silence en stilte” uitgestanst in het raamfolie zagen en zich realiseerde dat dat ook voor hen gold.
Tegelijkertijd werden ze daar luid en duidelijk op geattendeerd door een nukkige Trouw-lezer met zijn bril aan een koordje op het puntje van zijn enorme neus.
Ze had liever in de nieuwe “NS lees-coupé” verzeild willen raken, tenslotte houden zij beide van lezen.
Een sfeervol ingerichte coupé met “vloerkleden, leeslampen en boekenplanken” die het gevoel geven in een rijdende bibliotheek te zitten.
Volgens het NS-principe zou er op elk tafeltje een boek moeten liggen, waarbij het de bedoeling is dat er een soort lees- en ruilsysteem ontstaat.
Wat zou ze graag “De Baedeker” achtergelaten hebben op de treintafeltjes.
Niet dat ze in het bezit is van dit 21-delig naslagwerk, maar vroeger heeft ze wel verscheidene exemplaren in haar boekenkast gehad en onlangs zag ze meerdere delen als decoratiemateriaal in een trendy restaurant, waarbij ze vermoedde dat het personeel geen flauw benul had van de inhoud en de serie puur op de witte ingebonden ruggen uitgezocht was.
De encyclopedie voor de huisvrouw uit de jaren ’50 en ’60 met onder andere titels als “Het huishouden op rolletjes”, “Van vingerhoed tot strijkplank”, “Vlijtige vingers”, “De gestroomlijnde naald”, ”Liefde zonder vrees” en ”Een recht, een averecht”, beloofd toch haast net zo veel verleiding als de trilogie waarin Christian Grey de hoofdrol speelt.
Afgeronde onderwerpen, beschreven op enkele bladzijden die de treinrit uitdagend en aanlokkelijk zouden kunnen maken.
“De stilte in dit soort coupé's blijkt zeer moeilijk te handhaven”, leest ze op internet.
Onbedoeld belandde ze in deze wagon van de verder overvolle trein, terwijl ze met haar vriendin wilde praten.
Stilte druiste tegen al hun reflexen in, fluisteren lukte nog maar net!!
Of mocht dat ook niet?
Wat zou het leuk geweest zijn als plotseling iemand was gaan voorlezen, zomaar met een luidde, duidelijke bariton stem, vanuit het niets.
Ze zou ademloos geluisterd hebben, dat weet ze zeker......
Niet de “Baedeker”, maar gewoon een hoofdstuk uit het laatste deel van de trilogie “Vijftig tinten grijs”, omdat deze al jaren ongelezen op haar E-reader staat en omdat ze zo graag de reactie van de nukkige-Trouw lezer, met zijn bril aan een koordje op het puntje van zijn enorme neus, had willen zien.