Bier en ballonnen
Op de dag dat de anderhalvemetermaatregel ten einde zou zijn en de coronacheck via de app in onder andere horecagelegenheden officieel een feit was, had zij samen met haar man, zus en zwager een afspraak voor een bierproeverij in Haarlem staan.
Niet dat ze dat nu onlangs afgesproken hadden…wel nee, deze afspraak was een ´oud´ verjaardagscadeau en al zeker twee keer verzet in verband met corona.
Ze zijn met het openbaar vervoer naar Haarlem gegaan, alwaar ze eerst lopend de highlights van de stad hebben bekeken.
Deze hoogtepunten bestonden vooral uit hofjes en kerken, waarvan de laatste de minst toegankelijke bleken.
De Bavokerk bijvoorbeeld: de grootste kerk van Haarlem op de Grote Markt was juist op deze dag gesloten, terwijl ze de Mariakapel wilde bezoeken om daar het schilderij van de vader van haar vriendin te kunnen bewonderen.
En de Waalse Kerk: gesloten, terwijl in het naast gelegen pand de flikkerende rode neonlichten en het drukke ‘mannen-met-maar-één-doel` verkeer absoluut geen gesloten indruk maakte.
Of de Bakenesserkerk: dicht, omdat deze tegenwoordig niet meer dienst doet als kerk, maar waar ze graag een kijkje had willen nemen, omdat daar de glas-in-loodramen geen beeltenis van Maria, Jezus of de kruisgang vertonen, maar die van bekende stripfiguren.
Gelukkig voor hen was de Jopenkerk wel open, want op deze ontwijde plek, omdat daar een aantal jaar geleden de ‘bierhemel’ is opengegaan, hadden zij de afspraak voor een ´high beer´.
Een kerk die nu dienst doet als brouwerij, café en restaurant.
Ironisch genoeg drinkt ze helemaal geen bier, maar bleek de wijnkaart ook formidabel te zijn en hebben ze samen een zeer vermakelijke dag gehad.
Over vermakelijk gesproken…de ballonvaart die ze ooit heeft mogen meemaken…die was ook reuze vermakelijk.
Heb jij dat nou ook? Dat je elke keer als je een ballon in de lucht ziet zweven je anderen daar op attendeert, dat je zwaait naar de passagiers in het bakje als ze over je heen varen, dat je ze gedag zegt en dat je het allemaal zo magisch vindt, zo stil, totdat de branders worden opengezet?
Die keer dat ze zich verzameld hadden rondom de in het weiland neergekomen Warsteiner ballon toen ze kampeerden op een boerencamping in Friesland, kan ze zich nog goed heugen.
Het vaatje bier, als genoegdoening voor de boer, was alras met z´n allen soldaat gemaakt.
Toen dronk ze overigens nog wel bier.
Ze werkte in 1997 in de foto- en videozaak van haar zwager en schoonzuster en in die tijd had de digitale camera zijn intrede al wel gedaan, terwijl de analoge filmrolletjes nog volop te verkrijgen waren.
Fuji was op velerlei gebied een toonaangevend merk, welke zij in de winkel dusdanig goed verkochten dat een beloning in de vorm van een ballonvaart daar tegenover stond.
Ze togen op een mooie nazomerse dag naar het startpunt in de buurt van Breda, alwaar ze het hele spektakel heeft meegemaakt.
Vanaf het uitspreiden en opblazen van de ballon, het instappen in de mand, het vieren van de touwen zodat het geheel loskomt van de grond, het stijgen, het roetsjen over de boomtoppen, de stilte en het besef dat de wind bepaalt waar je heen gaat, de geluiden van de grond, de opwinding als de branders aangezet worden, het speuren naar de volgauto die ogenschijnlijk zo goed de weg weet, de spanning van de (in haar geval) wat ongelukkige landing, tot aan de champagnedoop toe.
Wat een ervaring.
De stadswandeling door Haarlem, de Jopen bierproeverij en de ballonvaart: als iemand haar uitnodigt… ze zou het zo weer doen.