Het kerstboomgedoe
Ze vindt het maar een gedoe, die periode voor kerst.
Het is druk in haar hoofd, in de winkels en op de weg.
Net nog, terwijl ze, met haar kleinkind in de auto voor het drukke Centraal Station in Amsterdam reed werd er flink getoeterd, omdat een chauffeur achter haar het niet snel genoeg vond gaan.
Rechts werd ze ingehaald en de bewuste persoon belandde net voor haar bij het stoplicht.
Ze kon het niet nalaten om te glimlachen en haar duim op te steken.
Ze kreeg er een andere vinger voor terug.
Ze houdt van gezelligheid, iedereen is altijd welkom om te borrelen of te eten, de tafel wordt gedekt met een extra “tintje”
Er branden altijd kaarsjes, in de zomer is de tuinkachel aan, bij verjaardagen is het altijd gezellig druk en allerlei gelegenheden worden aangegrepen om iets bijzonders te doen.
Ja, ze houdt wel van een feestje en wat reuring om haar heen.
Maar in december...
De boom, daar was ze eigenlijk altijd al te laat mee, bij het tuincentrum stonden dan nog wat armetierige restanten, die niet alleen lelijk , maar volgens haar kinderen ook altijd veel te klein waren.
Als de boom twee dagen voor kerst eindelijk opgetuigd was, vielen de eerste naalden tijdens het pakjes uitpakken er al uit.
En wat is zo'n boom kaal zonder pakjes en naalden!
Drie jaar geleden is ze gezwicht voor een kunstboom in de uitverkoop.
De mensen die haar een beetje kennen lachen in hun vuistje: "Daar ga je dan met je principes".
"Zij was toch diegene die alleen maar “echt” wilde."
Deze hoeft alleen van zolder gepakt te worden, misschien dat de kunstvariant dan wat eerder in december opgetuigd wordt.
En de naalden vallen niet uit.
Nee, geen dennengeur, maar zeg nou eerlijk, die dennengeur bij een kerstboom is toch een jeugdherinnering.
Ze kan zich de tijd niet heugen dat ze een dennenboom “geroken” heeft.
Wat een hoon elk jaar over die boom: te klein, te nep, terwijl het voor kunstbegrippen toch een mooie is.
Gisteren heeft ze zin gemaakt.
Planten eruit, kerstdozen de huiskamer in gesleept, de boom tak voor tak zeer secuur uitgevouwen, zodat het nog een beetje natuurlijk lijkt en de ballenkleur bepaald.
Rood met goud dit jaar, de oudste ballen die ze in het assortiment heeft.
Halverwege heeft ze nog even gedacht om naar het tuincentrum te rijden voor een “echte”.
Zou voor haar gezin toch een leuke verrassing zijn geweest en de aanschafprijs van de kunstboom heeft ze er toch al lang uit.
Nee, het bleef bij een gedachte.
Daarna op naar de winkels, er moet tenslotte ook nog wat onder.
Wat een ramp!
Dat wat ze wilde was uitverkocht, dat wat er was was niet in de juiste maat, rijen bij de kassa en pinapparaten die overbelast waren.
Wat is internet winkelen toch een zege, in de avonduren heeft ze haar cadeautjes rustig kunnen uitzoeken, betaald en veelal zonder verzendkosten wordt het straks, door Simon, haar persoonlijke bezorger van Post.nl, bij haar aan de deur bezorgd.
Ze hoeft er niet eens voor thuis te blijven,want de buurvrouw neemt het ook wel aan.
Klaar, zeven dagen voor kerst, dat is toch al zeker tweeenzeventig uur eerder dan vorig jaar.
Top!
Het worden vast weer reuze gezellige dagen met familie en vrienden, maar of de boom het red tot en met Oud &Nieuw is nog maar zeer de vraag.