Geluk
Hoe afgezaagd het ook klinkt, maar geluk zit ´m in de kleine dingen.
Bijvoorbeeld even koffiedrinken en een taartje eten bij haar schoonzus terwijl het eigenlijk een werkdag is, of lunchen met haar ex-collega’s om het weekend in te luiden en het vooruitzicht op de hap-en-stap-wandeling dwars door Rotterdam met haar man, zus en zwager voor aankomend weekend.
Een poosje geleden ging ze samen met haar man naar de film ‘Wolf’ .
Deze film gaat over de terugkeer van de wolf in Nederland, het geeft een zeldzaam inkijkje in het wolvenbestaan en laat prachtige natuuropnames zien.
Toegegeven… het is niet echt een kaskraker en de opmars van de wolf ligt zeer zeker onder vuur, maar wat een pracht ervaring om met z’n tweeën in een grote, verder lege bioscoopzaal te zitten.
En hoe mooi is het als haar kleinkind zoekt naar het juiste woord en ze die samen vinden:
“Oorlogappel…toch?" "Oorlogappel?" “Ja... een appel en iets met oorlog." “Ohh, bedoel je misschien een granaatappel?" “Ja, een granaatappel!"
En ze voelde zich zo happy toen ze voor het eerst van haar leven uitgenodigd werd voor een gender-reveal-party.
Wat een feest … en wat een leuke manier om het geslacht van het nog ongeboren kindje te kunnen delen met anderen.
Zo rond de jaren ´90, ten tijde van haar zwangerschappen, was het niet gebruikelijk en haast onmogelijk om voor de bevalling te weten te komen of ze een jongetje of een meisje zou krijgen.
Het bleef een gok, hoewel ze gek genoeg alle drie de keren juist gokte.
Voelen toekomstige moeders dat dan toch gewoon aan?
Vroeger zou ze op een uitnodiging voor zo´n feest gematigd gereageerd hebben, maar wat was het leuk, wat waren de roze en blauwe hapjes en taartjes lekker, wat geeft deze wetenschap een boel voorpret en bovenal: wat is het handig om te weten.
De toekomstige ouders stonden te springen van blijdschap, de kinderen konden hun geluk niet op en de opa’s en oma’s waren in de wolken.
Ze had deze trend, overgewaaid uit de Verenigde Staten en dit keer speciaal georganiseerd voor háár kleinkind, absoluut niet willen missen, ondanks dat ze gerust wel weet dat de commercie er wel bij vaart en de opvatting, dat je sekse ook je gender bepaalt ter discussie staat.
Maar voor haar was het nu gewoon een goed geslaagd familiefeestje en een warm welkom voor een volgend kleinkind.
Geluk voor haar, terwijl ze op internet leest dat niet in alle gevallen de gender-reveal-party zo ´gewoon´ en ´goed geslaagd´ blijkt te zijn.
In Amerika was er eens een trotse vader die roze water uit een vliegtuigje op een weiland dumpte, deze toen snel hoogte verloor en neerstortte, of het verhaal van een toekomstige vader die een poederkanon ondersteboven hield en het feest verder met pijnlijke ballen moest vervolgen.
Ergens ter wereld stak een koppel een rookbom af wat een hevige bosbrand veroorzaakte, waarbij ruim 9000 hectare aan natuurgebied in brand stond en duizenden mensen geëvacueerd moesten worden en een andere gek die tijdens zijn gender-reveal-party een kanon gebruikte dat zo zwaar was, dat hij daarmee een aardbeving teweegbracht.
Maar het kan nog gekker hoor: in Brazilië liet iemand een waterval blauw kleuren, waardoor de drinkwatervoorziening van een dorp in gevaar kwam en een man, die een alligator een met blauwe smurrie gevulde watermeloen wilde laten stukbijten, schrok zich wild, omdat het roofdier meer ‘oog’ had voor zijn gasten.
Gelukkig waren het bij het gender-reveal feestje voor haar kleinkind ‘gewoon’ ballonnen die uit een doos floepten en ‘gewoon’ geruime tijd tegen het plafond gekleefd zaten.
Het zijn de kleine dingen die het ’m doen.
Hoe afgezaagd het ook klinkt, maar geluk zit ´m in de kleine dingen.
Bijvoorbeeld even koffiedrinken en een taartje eten bij haar schoonzus terwijl het eigenlijk een werkdag is, of lunchen met haar ex-collega’s om het weekend in te luiden en het vooruitzicht op de hap-en-stap-wandeling dwars door Rotterdam met haar man, zus en zwager voor aankomend weekend.
Een poosje geleden ging ze samen met haar man naar de film ‘Wolf’ .
Deze film gaat over de terugkeer van de wolf in Nederland, het geeft een zeldzaam inkijkje in het wolvenbestaan en laat prachtige natuuropnames zien.
Toegegeven… het is niet echt een kaskraker en de opmars van de wolf ligt zeer zeker onder vuur, maar wat een pracht ervaring om met z’n tweeën in een grote, verder lege bioscoopzaal te zitten.
En hoe mooi is het als haar kleinkind zoekt naar het juiste woord en ze die samen vinden:
“Oorlogappel…toch?" "Oorlogappel?" “Ja... een appel en iets met oorlog." “Ohh, bedoel je misschien een granaatappel?" “Ja, een granaatappel!"
En ze voelde zich zo happy toen ze voor het eerst van haar leven uitgenodigd werd voor een gender-reveal-party.
Wat een feest … en wat een leuke manier om het geslacht van het nog ongeboren kindje te kunnen delen met anderen.
Zo rond de jaren ´90, ten tijde van haar zwangerschappen, was het niet gebruikelijk en haast onmogelijk om voor de bevalling te weten te komen of ze een jongetje of een meisje zou krijgen.
Het bleef een gok, hoewel ze gek genoeg alle drie de keren juist gokte.
Voelen toekomstige moeders dat dan toch gewoon aan?
Vroeger zou ze op een uitnodiging voor zo´n feest gematigd gereageerd hebben, maar wat was het leuk, wat waren de roze en blauwe hapjes en taartjes lekker, wat geeft deze wetenschap een boel voorpret en bovenal: wat is het handig om te weten.
De toekomstige ouders stonden te springen van blijdschap, de kinderen konden hun geluk niet op en de opa’s en oma’s waren in de wolken.
Ze had deze trend, overgewaaid uit de Verenigde Staten en dit keer speciaal georganiseerd voor háár kleinkind, absoluut niet willen missen, ondanks dat ze gerust wel weet dat de commercie er wel bij vaart en de opvatting, dat je sekse ook je gender bepaalt ter discussie staat.
Maar voor haar was het nu gewoon een goed geslaagd familiefeestje en een warm welkom voor een volgend kleinkind.
Geluk voor haar, terwijl ze op internet leest dat niet in alle gevallen de gender-reveal-party zo ´gewoon´ en ´goed geslaagd´ blijkt te zijn.
In Amerika was er eens een trotse vader die roze water uit een vliegtuigje op een weiland dumpte, deze toen snel hoogte verloor en neerstortte, of het verhaal van een toekomstige vader die een poederkanon ondersteboven hield en het feest verder met pijnlijke ballen moest vervolgen.
Ergens ter wereld stak een koppel een rookbom af wat een hevige bosbrand veroorzaakte, waarbij ruim 9000 hectare aan natuurgebied in brand stond en duizenden mensen geëvacueerd moesten worden en een andere gek die tijdens zijn gender-reveal-party een kanon gebruikte dat zo zwaar was, dat hij daarmee een aardbeving teweegbracht.
Maar het kan nog gekker hoor: in Brazilië liet iemand een waterval blauw kleuren, waardoor de drinkwatervoorziening van een dorp in gevaar kwam en een man, die een alligator een met blauwe smurrie gevulde watermeloen wilde laten stukbijten, schrok zich wild, omdat het roofdier meer ‘oog’ had voor zijn gasten.
Gelukkig waren het bij het gender-reveal feestje voor haar kleinkind ‘gewoon’ ballonnen die uit een doos floepten en ‘gewoon’ geruime tijd tegen het plafond gekleefd zaten.
Het zijn de kleine dingen die het ’m doen.