Bamboe
Uit wetenschappelijke onderzoeken blijkt dat muziek maken een zeer positieve invloed heeft op de intelligentie en de sociale vaardigheden van kinderen. Door zelf muziek te maken wordt het IQ van kinderen verhoogd en het abstractievermogen en analytisch denken verbeterd. Gezamenlijk musiceren versterkt het groepsgevoel en de discipline, evenals de sociale en emotionele vaardigheden.
Bovendien leidt dit tot een positiever zelfbeeld.
“Mooi zo”, zullen haar ouders gedacht hebben toen zij, als 8 jarig kind, vroeg of ze een muziek instrument mocht gaan bespelen.
Hoe de keuze voor dat specifieke instrument toen tot stand gekomen is, kan ze zich nu niet meer herinneren.
Maar vanaf dat moment was zij lid van het "Nederlands Pijpersgilde" (NPG)
Ja, lach maar.......dat heeft iedereen voor jou ook al gedaan.
Het "Nederlands Pijpersgilde" is een vereniging opgericht in 1938 en heden ten dage nog steeds bestaat, van mensen die zelfgemaakte bamboefluiten bespelen.
En dat was nu precies wat zij vanaf dat moment wekelijks met een klein groepje andere kinderen ging doen.
Ze herinnert zich juf Wielling nog goed:
Tweed rok tot flink over de knie met een klein splitje achter. Hoog gesloten, gestreept truitje met kraag en van die goudkleurige knoopjes, dikke panty's met platte veterschoenen en lang, grijs haar wat altijd losjes achter op het hoofd in een wrong gedraaid was.
Streng, vakkundig en gedisciplineerd.
De juf ging voor de muziek en misschien wel minder voor de kinderen.
Veel lol schoppen was er in ieder geval niet bij.
Tijdens de eerste les kreeg ze een stuk bamboe van ongeveer 30 cm.
Aan de binnenkant moest ze de knoesten volledig weg vijlen.
Het mondstuk werd volgens een bepaalde mal schuin afgezaagd en uit gevijld, waarna er een wijnkurk op maat in werd geschoven.
Daarna boorde of vijlde ze de vingergaten, terwijl er steeds geluisterd werd of de juiste toon bereikt was.
Door het maken van de vingergaten leerde ze de noten lezen en de toonhoogte kennen en zo kon ze na een aantal weken al aardig wat liedjes fluiten.
Elke week oefeningen mee naar huis, om uiteindelijk aan het eind van het jaar voor ouders een samenspel ten gehore te brengen.
Het allerleukste van het maken van je eigen fluit is het versieren.
Ze weet nog goed dat ze dat samen met haar ouders heeft gedaan, als de fluit flink glad geschuurd was werd er met een, boven het gasfornuis verwarmde, breinaald versiering op aangebracht.
Daarna werd de fluit nog gepolitoerd.
Zo heeft ze 2 sopraanfluiten en 1 altfluit gemaakt.
Haar moeder heeft op de naaimachine voor elke fluit een hoesje gemaakt, omdat het bamboe erg gevoelig is voor weersinvloeden en vocht.
Ook werd de binnenkant van de fluit regelmatig met een tuitenrager extra beschermd met een laagje olijfolie, tegen het vocht.
Maar zo kon het toch nog gebeuren dat ze op een dag haar fluit pakte en er een grote scheur in zat door de koude.
Houtlijm bracht dan uitkomst.
Het inmiddels groezelige rode multomapje, met aan de buitenkant de namen van bekende bands en popgroepen van dat moment en daarin bladen vol met zelf getekende G-sleutels, muzieknoten, allerlei bladmuziek en 2 jaargangen van het clubblad “Het jonge Pijpersnieuws” geeft een goed beeld hoe gedegen de opleiding was.
Leuk om het weer eens door te bladeren en haar eigen kinderlijke handschrift terug te zien.
Ze haalt een bamboefluit uit het hoesje, kijkt er nog eens goed naar, sluit dan de vingergaten af met haar vingers, tuit haar lippen, brengt de fluit naar haar mond en speelt zo, na meer dan 45 jaar, “Au clair de la lune”
Nota bene uit haar hoofd!
Zullen hiermee de wetenschappelijke onderzoeken bewezen zijn?
Uit wetenschappelijke onderzoeken blijkt dat muziek maken een zeer positieve invloed heeft op de intelligentie en de sociale vaardigheden van kinderen. Door zelf muziek te maken wordt het IQ van kinderen verhoogd en het abstractievermogen en analytisch denken verbeterd. Gezamenlijk musiceren versterkt het groepsgevoel en de discipline, evenals de sociale en emotionele vaardigheden.
Bovendien leidt dit tot een positiever zelfbeeld.
“Mooi zo”, zullen haar ouders gedacht hebben toen zij, als 8 jarig kind, vroeg of ze een muziek instrument mocht gaan bespelen.
Hoe de keuze voor dat specifieke instrument toen tot stand gekomen is, kan ze zich nu niet meer herinneren.
Maar vanaf dat moment was zij lid van het "Nederlands Pijpersgilde" (NPG)
Ja, lach maar.......dat heeft iedereen voor jou ook al gedaan.
Het "Nederlands Pijpersgilde" is een vereniging opgericht in 1938 en heden ten dage nog steeds bestaat, van mensen die zelfgemaakte bamboefluiten bespelen.
En dat was nu precies wat zij vanaf dat moment wekelijks met een klein groepje andere kinderen ging doen.
Ze herinnert zich juf Wielling nog goed:
Tweed rok tot flink over de knie met een klein splitje achter. Hoog gesloten, gestreept truitje met kraag en van die goudkleurige knoopjes, dikke panty's met platte veterschoenen en lang, grijs haar wat altijd losjes achter op het hoofd in een wrong gedraaid was.
Streng, vakkundig en gedisciplineerd.
De juf ging voor de muziek en misschien wel minder voor de kinderen.
Veel lol schoppen was er in ieder geval niet bij.
Tijdens de eerste les kreeg ze een stuk bamboe van ongeveer 30 cm.
Aan de binnenkant moest ze de knoesten volledig weg vijlen.
Het mondstuk werd volgens een bepaalde mal schuin afgezaagd en uit gevijld, waarna er een wijnkurk op maat in werd geschoven.
Daarna boorde of vijlde ze de vingergaten, terwijl er steeds geluisterd werd of de juiste toon bereikt was.
Door het maken van de vingergaten leerde ze de noten lezen en de toonhoogte kennen en zo kon ze na een aantal weken al aardig wat liedjes fluiten.
Elke week oefeningen mee naar huis, om uiteindelijk aan het eind van het jaar voor ouders een samenspel ten gehore te brengen.
Het allerleukste van het maken van je eigen fluit is het versieren.
Ze weet nog goed dat ze dat samen met haar ouders heeft gedaan, als de fluit flink glad geschuurd was werd er met een, boven het gasfornuis verwarmde, breinaald versiering op aangebracht.
Daarna werd de fluit nog gepolitoerd.
Zo heeft ze 2 sopraanfluiten en 1 altfluit gemaakt.
Haar moeder heeft op de naaimachine voor elke fluit een hoesje gemaakt, omdat het bamboe erg gevoelig is voor weersinvloeden en vocht.
Ook werd de binnenkant van de fluit regelmatig met een tuitenrager extra beschermd met een laagje olijfolie, tegen het vocht.
Maar zo kon het toch nog gebeuren dat ze op een dag haar fluit pakte en er een grote scheur in zat door de koude.
Houtlijm bracht dan uitkomst.
Het inmiddels groezelige rode multomapje, met aan de buitenkant de namen van bekende bands en popgroepen van dat moment en daarin bladen vol met zelf getekende G-sleutels, muzieknoten, allerlei bladmuziek en 2 jaargangen van het clubblad “Het jonge Pijpersnieuws” geeft een goed beeld hoe gedegen de opleiding was.
Leuk om het weer eens door te bladeren en haar eigen kinderlijke handschrift terug te zien.
Ze haalt een bamboefluit uit het hoesje, kijkt er nog eens goed naar, sluit dan de vingergaten af met haar vingers, tuit haar lippen, brengt de fluit naar haar mond en speelt zo, na meer dan 45 jaar, “Au clair de la lune”
Nota bene uit haar hoofd!
Zullen hiermee de wetenschappelijke onderzoeken bewezen zijn?