Zand
Zand tussen je tenen, in je broek en in je tas na een dagje strand.
Bah!
Ze vindt zand irritant.
Het plakt altijd zo aan je voeten en benen, nog lang nadat je de strandopgang opgeklauterd bent en uiteindelijk een plekje hebt gevonden om je schoenen weer aan te trekken.
En wrijven helpt niet…
Vroeger hoopte ze altijd dat haar kinderen met ladingen zand in de schoenen en bergen schelpen in de broekzakken terug zouden komen.
Met het idee: dan heb je echt genoten.
Maar dan bij thuiskomst al dat zand in huis… omdat er een strandhanddoek valt die nog niet uitgeklopt was, of diezelfde schoenen waarvan ze hoopte dat die vol zand zouden zitten, niet buiten maar midden in de huiskamer uitgetrokken werden.
Gatver.
Onlangs las ze een artikel waarin wordt beweerd dat je op je lichaamsdelen waar het zand zit talkpoeder moet strooien.
Even wrijven en al het zand schijnt in één keer weg te zijn.
Dat had ze dertig jaar eerder willen weten.
Uit bovenstaande denk je misschien op te maken dat ze een hekel heeft aan het strand, maar dat is niet helemaal waar.
Verleden week verbleef ze met haar kleinzoon en man een weekje op Texel en daar hoort het strand natuurlijk bij.
Zo was er op dinsdagavond een vliegerfestijn bij Paal 17.
Superleuk om daar te gaan kijken en natuurlijk speel je dan ook in het zand.
s´Avonds na het bad, vroeg haar kleine man of ze op zijn bed wilde komen liggen terwijl hij voor zou lezen.
Natuurlijk wilde ze dat, maar hé… hoe kwam dat zand nou in zijn bed?
Bah!
En dan de afspraak voor een tweedaagse strandwandeling die ze zo ‘tussen neus en lippen door’ met haar vriendin gemaakt heeft.
Half september lopen ze over het strand van Wijk aan Zee naar Petten, met een overnachting in Egmond aan Zee.
Onder het motto: doe eens iets ‘stours’.
https://stours.nl/strand-2-daagse/wijk-aan-zee-petten
Ken je de zandsculpturen in Garderen?
Met op dit moment het thema ‘De vaderlandse geschiedenis’?
Ze is er geweest, hoewel ze altijd heeft gevonden dat dit iets is voor buitenlandse toeristen en senioren… en ja, ze vindt het zeer zeker knap werk!
Ze heeft geleerd dat voor het maken van deze beelden speciaal zand, wat klei en leem bevat, uit rivieren als bijvoorbeeld de Maas, gebruikt wordt en de structuur van de zandkorrel hoekig is wat er voor zorgt dat het zand goed plakt.
Met dit speciale zand kunnen de beelden maanden goed blijven en verschillende weersinvloeden verdragen, hoewel ze ook wel bespoten worden met verdunde houtlijm om ze extra te beschermen.
Als dit alles je interesse gewekt heeft, kun je misschien nog eens het tv-programma ‘Aan ’t zand’ uit 2019 terugkijken, je opgeven voor een workshop ‘Zandsculpturen maken’, of één van de vele zandsculpturenfestivals bezoeken.
Maar zij niet, zij houdt het verder liever bij de prachtig vergankelijke zand-kunstwerken van haar kleinzoon.
Zand tussen je tenen, in je broek en in je tas na een dagje strand.
Bah!
Ze vindt zand irritant.
Het plakt altijd zo aan je voeten en benen, nog lang nadat je de strandopgang opgeklauterd bent en uiteindelijk een plekje hebt gevonden om je schoenen weer aan te trekken.
En wrijven helpt niet…
Vroeger hoopte ze altijd dat haar kinderen met ladingen zand in de schoenen en bergen schelpen in de broekzakken terug zouden komen.
Met het idee: dan heb je echt genoten.
Maar dan bij thuiskomst al dat zand in huis… omdat er een strandhanddoek valt die nog niet uitgeklopt was, of diezelfde schoenen waarvan ze hoopte dat die vol zand zouden zitten, niet buiten maar midden in de huiskamer uitgetrokken werden.
Gatver.
Onlangs las ze een artikel waarin wordt beweerd dat je op je lichaamsdelen waar het zand zit talkpoeder moet strooien.
Even wrijven en al het zand schijnt in één keer weg te zijn.
Dat had ze dertig jaar eerder willen weten.
Uit bovenstaande denk je misschien op te maken dat ze een hekel heeft aan het strand, maar dat is niet helemaal waar.
Verleden week verbleef ze met haar kleinzoon en man een weekje op Texel en daar hoort het strand natuurlijk bij.
Zo was er op dinsdagavond een vliegerfestijn bij Paal 17.
Superleuk om daar te gaan kijken en natuurlijk speel je dan ook in het zand.
s´Avonds na het bad, vroeg haar kleine man of ze op zijn bed wilde komen liggen terwijl hij voor zou lezen.
Natuurlijk wilde ze dat, maar hé… hoe kwam dat zand nou in zijn bed?
Bah!
En dan de afspraak voor een tweedaagse strandwandeling die ze zo ‘tussen neus en lippen door’ met haar vriendin gemaakt heeft.
Half september lopen ze over het strand van Wijk aan Zee naar Petten, met een overnachting in Egmond aan Zee.
Onder het motto: doe eens iets ‘stours’.
https://stours.nl/strand-2-daagse/wijk-aan-zee-petten
Ken je de zandsculpturen in Garderen?
Met op dit moment het thema ‘De vaderlandse geschiedenis’?
Ze is er geweest, hoewel ze altijd heeft gevonden dat dit iets is voor buitenlandse toeristen en senioren… en ja, ze vindt het zeer zeker knap werk!
Ze heeft geleerd dat voor het maken van deze beelden speciaal zand, wat klei en leem bevat, uit rivieren als bijvoorbeeld de Maas, gebruikt wordt en de structuur van de zandkorrel hoekig is wat er voor zorgt dat het zand goed plakt.
Met dit speciale zand kunnen de beelden maanden goed blijven en verschillende weersinvloeden verdragen, hoewel ze ook wel bespoten worden met verdunde houtlijm om ze extra te beschermen.
Als dit alles je interesse gewekt heeft, kun je misschien nog eens het tv-programma ‘Aan ’t zand’ uit 2019 terugkijken, je opgeven voor een workshop ‘Zandsculpturen maken’, of één van de vele zandsculpturenfestivals bezoeken.
Maar zij niet, zij houdt het verder liever bij de prachtig vergankelijke zand-kunstwerken van haar kleinzoon.