Nachtzuster
Ze had dat weekend alleen dienst op de unit van het verpleeghuis.
Dat was geen probleem, enkele cliënten waren naar huis en de zorgzwaarte van de overigen was dusdanig dat ze het wel zou redden in haar “uppie.”
Tijdens de lunch van de cliënten was ze even aangeschoven en spraken ze over de film “Dit is alles” van “Doe Maar”, die de avond daarvoor op tv uitgezonden en toevallig door allen bekeken was.
Een Nederlandstalige, zeer succesvolle, band waar ze geen fan van was, maar wel veel liedjes van mee kon zingen.
Nederpop, een optreden op Pinkpop, vele nummers in de hitlijsten die de tand des tijds doorstaan hebben en jonge flauwvallende meisjes als fan met roze-groene buttons.
Nederwiet en heroïne was niet alleen waarover ze zongen, maar door het gebruik raakten bandleden verslaafd, bestalen elkaar en de fans.
Door samenwerkingsproblemen tussen Hennie Vrienten en Ernst Jansz kwam er al na een jaar of zes een vroegtijdig einde aan de band
“Doe-Maar” minnend Nederland in paniek!
Zondag morgen om 7.15 uur ging haar pieper, terwijl ze net wilde beginnen met de medicijnronde op de unit.
De cliënt die belde voor hulp vroeg haar even op de rand van het bed te gaan zitten, hij pakte zijn I-Pad, zocht snel iets op YouTube en toen...
Ze legt haar koele handen op mijn voorhoofd
En kijkt me even onderzoekend aan
Ze helpt me bij het drinken van wat water
Ah, zuster blijf nog even bij me staan
Nachtzuster. Wat moet ik zonder jou beginnen
Nachtzuster. Ik brand van binnen
Nachtzuster van “Doe Maar” schalmde uit de speaker.
“Omdat we het er gisteren over hadden, omdat je zo vroeg je bed uit moest vandaag en omdat je me zo goed helpt...”
Gebruld van het lachen hebben ze, zij omdat ze het brok in haar keel weg wilde lachen en hij, omdat de rem op het uiten van zijn emoties door zijn ziekte er niet meer is.
Een nachtzuster is ze al heel lang.
Behoudens de tijd dat ze een functie in de gezondheidszorg had waarbij ze geen nachtdienst hoefde te draaien en de tijd dat ze in de foto/video winkel werkte, heeft ze altijd nachtdiensten gedraaid, gemiddeld 1 keer per 3 maanden.
Vroeger waren dat er altijd 7 achter elkaar, van een sociaal leven was geen sprake.
Eten, slapen en werken!
Tegenwoordig zijn het er niet meer dan 3.
Een hele opgave!
Het verstoort de biologische klok, het prestatievermogen gaat achteruit, er worden sneller beoordelingsfouten gemaakt, het kan leiden tot slaapproblemen, vermoeidheidsklachten en spijsverteringsklachten, zomaar een paar feiten die ze aan den lijve ondervindt, hoort van collega's en leest op internet.
Die zondagmiddag, op de fiets na haar dienst en terugdenkend aan de videoclip van “Doe Maar”, nam ze het besluit.
Ze stopt met de nachtdienst!
Voor de zekerheid heeft ze nog even de CAO er op nageslagen waarin ze leest:
Als je 55 jaar of ouder bent dan word je niet ingeroosterd voor een nacht-, bereikbaarheids-, aanwezigheids- (waaronder slaapdienst) of consignatiedienst tussen 23.00 en 07.00, tenzij je daar geen bezwaar tegen hebt.
Volgende maand, als ze jarig is geweest gaat ze het regelen!
Ze had dat weekend alleen dienst op de unit van het verpleeghuis.
Dat was geen probleem, enkele cliënten waren naar huis en de zorgzwaarte van de overigen was dusdanig dat ze het wel zou redden in haar “uppie.”
Tijdens de lunch van de cliënten was ze even aangeschoven en spraken ze over de film “Dit is alles” van “Doe Maar”, die de avond daarvoor op tv uitgezonden en toevallig door allen bekeken was.
Een Nederlandstalige, zeer succesvolle, band waar ze geen fan van was, maar wel veel liedjes van mee kon zingen.
Nederpop, een optreden op Pinkpop, vele nummers in de hitlijsten die de tand des tijds doorstaan hebben en jonge flauwvallende meisjes als fan met roze-groene buttons.
Nederwiet en heroïne was niet alleen waarover ze zongen, maar door het gebruik raakten bandleden verslaafd, bestalen elkaar en de fans.
Door samenwerkingsproblemen tussen Hennie Vrienten en Ernst Jansz kwam er al na een jaar of zes een vroegtijdig einde aan de band
“Doe-Maar” minnend Nederland in paniek!
Zondag morgen om 7.15 uur ging haar pieper, terwijl ze net wilde beginnen met de medicijnronde op de unit.
De cliënt die belde voor hulp vroeg haar even op de rand van het bed te gaan zitten, hij pakte zijn I-Pad, zocht snel iets op YouTube en toen...
Ze legt haar koele handen op mijn voorhoofd
En kijkt me even onderzoekend aan
Ze helpt me bij het drinken van wat water
Ah, zuster blijf nog even bij me staan
Nachtzuster. Wat moet ik zonder jou beginnen
Nachtzuster. Ik brand van binnen
Nachtzuster van “Doe Maar” schalmde uit de speaker.
“Omdat we het er gisteren over hadden, omdat je zo vroeg je bed uit moest vandaag en omdat je me zo goed helpt...”
Gebruld van het lachen hebben ze, zij omdat ze het brok in haar keel weg wilde lachen en hij, omdat de rem op het uiten van zijn emoties door zijn ziekte er niet meer is.
Een nachtzuster is ze al heel lang.
Behoudens de tijd dat ze een functie in de gezondheidszorg had waarbij ze geen nachtdienst hoefde te draaien en de tijd dat ze in de foto/video winkel werkte, heeft ze altijd nachtdiensten gedraaid, gemiddeld 1 keer per 3 maanden.
Vroeger waren dat er altijd 7 achter elkaar, van een sociaal leven was geen sprake.
Eten, slapen en werken!
Tegenwoordig zijn het er niet meer dan 3.
Een hele opgave!
Het verstoort de biologische klok, het prestatievermogen gaat achteruit, er worden sneller beoordelingsfouten gemaakt, het kan leiden tot slaapproblemen, vermoeidheidsklachten en spijsverteringsklachten, zomaar een paar feiten die ze aan den lijve ondervindt, hoort van collega's en leest op internet.
Die zondagmiddag, op de fiets na haar dienst en terugdenkend aan de videoclip van “Doe Maar”, nam ze het besluit.
Ze stopt met de nachtdienst!
Voor de zekerheid heeft ze nog even de CAO er op nageslagen waarin ze leest:
Als je 55 jaar of ouder bent dan word je niet ingeroosterd voor een nacht-, bereikbaarheids-, aanwezigheids- (waaronder slaapdienst) of consignatiedienst tussen 23.00 en 07.00, tenzij je daar geen bezwaar tegen hebt.
Volgende maand, als ze jarig is geweest gaat ze het regelen!