,
Truffels
“Ze opende de voordeur en daar stond een koerier van TNT–post met in zijn hand een klein vierkant doosje.
Het was dit keer niet voor de buren, maar een besteld pakketje van haar man.
Bij openen bleek het een, rechtstreeks vanuit Italië gekoelde witte truffel te zijn, verzonden in een doos met herbruikbaar koelelement.
De zeldzaam knolvormige vrucht van een zwam die ondergronds groeit: “De keizer onder de truffels”, á 100 Euro per gram.
Stom verbaasd staarde ze een kwartier lang naar deze bijzondere delicatesse.”
Dit was het verhaal wat haar museum-vriendin vertelde tijdens het kopje koffie in het restaurant van Museum Voorlinden.
Ze heeft er vreselijk om moeten lachen, maar ondertussen bedacht ze wel wat ze in godsnaam zou moeten met het “witte goud” zoals men dit dure ingrediënt ook wel noemt.
Over de pasta, op een omelet of bij gegrild vlees leest ze op Internet, schaven, vooral niet koken of bakken.
Zou het passen bij de fles “Château Mouton Rothschild” uit 1994 waar ze binnen kort een glas van mag drinken?
Rothschild mag je zelf even googelen en let vooral ook op het etiket.
http://www.chateau-mouton-rothschild.com/label-art/discover-the-artwork/karel-appel
Truffels en Rothschild zijn geschenken voor de enkele uitverkorene, de mazzelaars, de geluksvogels, de rijken en heel soms voor een gewone sterveling zoals zij beide zijn.
Haar eigen TNT- koerier Simon, het is niet aannemelijk dat dit ook zijn naam is, maar binnen haar gezin weet iedereen wie er mee bedoelt wordt, bezorgt in ieder geval geen gekoelde doosjes uit Italië, hoogstens haar Bol.com bestellingen en de vele pakjes voor haar buren.
Onlangs las ze het E-book Pluk een roos van M.J. Arlidge, waarin de postbode, toevalligerwijs, ook Simon wordt genoemd.
Gelukkig is dit de enige overeenkomst met het boek waarin jonge, op elkaar lijkende vrouwen vermoord worden, maar nooit gemist, omdat familieleden sms'jes van hen blijven ontvangen.
Een echte page-turner.
In deze digitale wereld, wordt er behoudens de reclame folders, steeds minder door “de Simons” in haar brievenbus geschoven en als er al wat op de mat valt zijn de enveloppe steeds kleurrijker.
Het blauw van de Belastingdienst is grotendeels vervangen door het wenskaartenbedrijf Greetz, die de enveloppe “Oceaan blauw” noemt en het paars vertegenwoordigd een uitnodiging van het RIVM voor een poeptest, in het kader van het bevolkingsonderzoek darmkanker.
Die laatste is dan wel weer leeftijdgebonden.
Gelukkig is het over twee dagen december en schuiven de aan haar geadresseerde kerstkaarten verpakt in de feestelijke groene, gouden en rode enveloppen weer door de brievenbus.
Hoewel het afwachten is hoe gekleurd haar mat er dit jaar uit komt te zien.
De beste wensen kwamen haar vorig jaar via facebook namelijk talrijker tegemoet, dan middels haar postbezorger Simon.
Dat is de trend!!
Truffels
“Ze opende de voordeur en daar stond een koerier van TNT–post met in zijn hand een klein vierkant doosje.
Het was dit keer niet voor de buren, maar een besteld pakketje van haar man.
Bij openen bleek het een, rechtstreeks vanuit Italië gekoelde witte truffel te zijn, verzonden in een doos met herbruikbaar koelelement.
De zeldzaam knolvormige vrucht van een zwam die ondergronds groeit: “De keizer onder de truffels”, á 100 Euro per gram.
Stom verbaasd staarde ze een kwartier lang naar deze bijzondere delicatesse.”
Dit was het verhaal wat haar museum-vriendin vertelde tijdens het kopje koffie in het restaurant van Museum Voorlinden.
Ze heeft er vreselijk om moeten lachen, maar ondertussen bedacht ze wel wat ze in godsnaam zou moeten met het “witte goud” zoals men dit dure ingrediënt ook wel noemt.
Over de pasta, op een omelet of bij gegrild vlees leest ze op Internet, schaven, vooral niet koken of bakken.
Zou het passen bij de fles “Château Mouton Rothschild” uit 1994 waar ze binnen kort een glas van mag drinken?
Rothschild mag je zelf even googelen en let vooral ook op het etiket.
http://www.chateau-mouton-rothschild.com/label-art/discover-the-artwork/karel-appel
Truffels en Rothschild zijn geschenken voor de enkele uitverkorene, de mazzelaars, de geluksvogels, de rijken en heel soms voor een gewone sterveling zoals zij beide zijn.
Haar eigen TNT- koerier Simon, het is niet aannemelijk dat dit ook zijn naam is, maar binnen haar gezin weet iedereen wie er mee bedoelt wordt, bezorgt in ieder geval geen gekoelde doosjes uit Italië, hoogstens haar Bol.com bestellingen en de vele pakjes voor haar buren.
Onlangs las ze het E-book Pluk een roos van M.J. Arlidge, waarin de postbode, toevalligerwijs, ook Simon wordt genoemd.
Gelukkig is dit de enige overeenkomst met het boek waarin jonge, op elkaar lijkende vrouwen vermoord worden, maar nooit gemist, omdat familieleden sms'jes van hen blijven ontvangen.
Een echte page-turner.
In deze digitale wereld, wordt er behoudens de reclame folders, steeds minder door “de Simons” in haar brievenbus geschoven en als er al wat op de mat valt zijn de enveloppe steeds kleurrijker.
Het blauw van de Belastingdienst is grotendeels vervangen door het wenskaartenbedrijf Greetz, die de enveloppe “Oceaan blauw” noemt en het paars vertegenwoordigd een uitnodiging van het RIVM voor een poeptest, in het kader van het bevolkingsonderzoek darmkanker.
Die laatste is dan wel weer leeftijdgebonden.
Gelukkig is het over twee dagen december en schuiven de aan haar geadresseerde kerstkaarten verpakt in de feestelijke groene, gouden en rode enveloppen weer door de brievenbus.
Hoewel het afwachten is hoe gekleurd haar mat er dit jaar uit komt te zien.
De beste wensen kwamen haar vorig jaar via facebook namelijk talrijker tegemoet, dan middels haar postbezorger Simon.
Dat is de trend!!