Stappen
Het “dikke-buiken-weekend” begon met het installeren van een work-out app op de telefoon.
Niet dat zij en de andere vier vrouwen er een sportieve tijd van wilde maken, maar iedereen was wel reuze geïnteresseerd in de mogelijkheid om, eenmaal weer thuis iets aan de conditie en de gesteldheid van de spieren te doen.
De vrouwen kennen elkaar al bijna vijfentwintig jaar, omdat ze toentertijd lid waren van het zelfde zwangerschapsgym groepje.
Dit jubileum vierden ze in bungalow Roodkapje, eigendom van een van de “dikke-buiken”, gelegen in de bossen van Ommen.
De gemaakte foto’s leverden het treffende beeld van vrouwen rond de vijftig die voorovergebogen met een telefoon in de handen zich afzonderden van hun omgeving en bezig waren hun app te leren kennen.
Een volledige body workout in zeven minuten, een stress en hartslagmeter, het vast kunnen leggen van haar eet- en drink gewoonten, haar slaappatroon, haar gewicht en een alfabetische lijst van allerlei sporten en spierversterkende oefeningen waarbij tijd, verbruikte calorieën en eventueel gemaakte kilometers worden geregistreerd, zijn de mogelijkheden van deze applicatie.
Het is bij haar uiteindelijk niet van een gedegen work-out-plan gekomen, maar de stappenteller gebruikt ze bijna dagelijks.
Onthutsend om te zien hoeveel stappen ze op een een normale werkdag zet.
Veertienduizend-achthonderdzesenzeventig, ruim elf kilometer en zeshonderdzesenzeventig calorieën is geen uitzonderlijke score.
Dat vergt nogal wat van haar voeten.
Ze houdt de teennagels dan ook kort, meestal met een gekleurd laagje, controleert haar hielen op eelt en schaaft hier en daar wat bij, gebruikt de Gehwol of Scholl serie en heeft gelukkig geen last van zweetvoeten of zwemmerseczeem.
High-heels zijn niet aan haar besteed, in het zwembad draagt ze slippers en op het werk haar Ecco’s.
Deze “ werkschoenen” zijn tevens haar “vakantieschoenen”, ondanks de afkeurende blikken van haar man, die elke keer weer gekscherend zegt niet naast haar te willen lopen als ze deze afschuwelijk lompe, onelegante, geiten- wollen- sokken sandalen aan haar voeten heeft.
Onlangs vertelde iemand zijn “zweetvoeten-verhaal”aan haar.
Niet zo zeer is het eindresultaat spraakmakend, als wel de situatie waarin de oplossing werd geboden.
Na jaren van geploeter met zalfjes en spray’s vertelde een uitvaartleider hem, tijdens de besprekingen over het laatste afscheid van zijn schoonmoeder, ooit “van Bommel schoenverkoper" te zijn geweest.
“Koop een flink aantal schoenen en draag geen dag achter elkaar dezelfde”, was zijn simpele advies.
Schoonmoeder en voeten zijn sindsdien onlosmakelijk met elkaar verbonden, hoewel het te betreuren is dat, ondanks dat zijn schoonmoeder onbedoeld debet is aan de oplossing, zij het frisse eindresultaat nooit heeft mogen beleven.
In de afgelopen vijfentwintig jaren zijn er heel wat stappen gezet door de vijf vrouwen voor bungalow Roodkapje in de bossen van Ommen.
Ze hebben hun kinderen grootgebracht en gewerkt aan een hechte vriendschap.
Dit weekend genoten ze van elkaars gezelschap en het gezamenlijk ontbijt in het zonnetje, lachten zich rot tijdens een vaartocht over de Vecht, shopten en kochten allemaal dezelfde trui, dronken rosé op een terras, gingen uit eten, maakten schaterlachend foto’s en bleek wie er de luidruchtigste snurker was.
De volgende stap is gezet...
De “dikke-buiken” gaan binnenkort Roodkapje op doek schilderen om dit bij hun volgend gezamenlijk weekend, als blijvende herinnering van hun vriendschap, aan de muur van de bungalow te kunnen hangen.
Het “dikke-buiken-weekend” begon met het installeren van een work-out app op de telefoon.
Niet dat zij en de andere vier vrouwen er een sportieve tijd van wilde maken, maar iedereen was wel reuze geïnteresseerd in de mogelijkheid om, eenmaal weer thuis iets aan de conditie en de gesteldheid van de spieren te doen.
De vrouwen kennen elkaar al bijna vijfentwintig jaar, omdat ze toentertijd lid waren van het zelfde zwangerschapsgym groepje.
Dit jubileum vierden ze in bungalow Roodkapje, eigendom van een van de “dikke-buiken”, gelegen in de bossen van Ommen.
De gemaakte foto’s leverden het treffende beeld van vrouwen rond de vijftig die voorovergebogen met een telefoon in de handen zich afzonderden van hun omgeving en bezig waren hun app te leren kennen.
Een volledige body workout in zeven minuten, een stress en hartslagmeter, het vast kunnen leggen van haar eet- en drink gewoonten, haar slaappatroon, haar gewicht en een alfabetische lijst van allerlei sporten en spierversterkende oefeningen waarbij tijd, verbruikte calorieën en eventueel gemaakte kilometers worden geregistreerd, zijn de mogelijkheden van deze applicatie.
Het is bij haar uiteindelijk niet van een gedegen work-out-plan gekomen, maar de stappenteller gebruikt ze bijna dagelijks.
Onthutsend om te zien hoeveel stappen ze op een een normale werkdag zet.
Veertienduizend-achthonderdzesenzeventig, ruim elf kilometer en zeshonderdzesenzeventig calorieën is geen uitzonderlijke score.
Dat vergt nogal wat van haar voeten.
Ze houdt de teennagels dan ook kort, meestal met een gekleurd laagje, controleert haar hielen op eelt en schaaft hier en daar wat bij, gebruikt de Gehwol of Scholl serie en heeft gelukkig geen last van zweetvoeten of zwemmerseczeem.
High-heels zijn niet aan haar besteed, in het zwembad draagt ze slippers en op het werk haar Ecco’s.
Deze “ werkschoenen” zijn tevens haar “vakantieschoenen”, ondanks de afkeurende blikken van haar man, die elke keer weer gekscherend zegt niet naast haar te willen lopen als ze deze afschuwelijk lompe, onelegante, geiten- wollen- sokken sandalen aan haar voeten heeft.
Onlangs vertelde iemand zijn “zweetvoeten-verhaal”aan haar.
Niet zo zeer is het eindresultaat spraakmakend, als wel de situatie waarin de oplossing werd geboden.
Na jaren van geploeter met zalfjes en spray’s vertelde een uitvaartleider hem, tijdens de besprekingen over het laatste afscheid van zijn schoonmoeder, ooit “van Bommel schoenverkoper" te zijn geweest.
“Koop een flink aantal schoenen en draag geen dag achter elkaar dezelfde”, was zijn simpele advies.
Schoonmoeder en voeten zijn sindsdien onlosmakelijk met elkaar verbonden, hoewel het te betreuren is dat, ondanks dat zijn schoonmoeder onbedoeld debet is aan de oplossing, zij het frisse eindresultaat nooit heeft mogen beleven.
In de afgelopen vijfentwintig jaren zijn er heel wat stappen gezet door de vijf vrouwen voor bungalow Roodkapje in de bossen van Ommen.
Ze hebben hun kinderen grootgebracht en gewerkt aan een hechte vriendschap.
Dit weekend genoten ze van elkaars gezelschap en het gezamenlijk ontbijt in het zonnetje, lachten zich rot tijdens een vaartocht over de Vecht, shopten en kochten allemaal dezelfde trui, dronken rosé op een terras, gingen uit eten, maakten schaterlachend foto’s en bleek wie er de luidruchtigste snurker was.
De volgende stap is gezet...
De “dikke-buiken” gaan binnenkort Roodkapje op doek schilderen om dit bij hun volgend gezamenlijk weekend, als blijvende herinnering van hun vriendschap, aan de muur van de bungalow te kunnen hangen.