Op de lat
Wat hebben we weer een leuke ochtend gehad, alleen jammer dat ik drijfnat van de regen thuis kwam.
Ondanks al je twijfel had jij je regenbroek meegenomen en deze op de terugweg, hinkend op een been en je vastgrijpend aan mij, aangetrokken.
Goede keus.
In de lift naar beneden vertelde je over het Thais koken wat je in april samen met KR. gaat doen. Je vraagt je af welke gerechten er gemaakt moeten gaan worden, hoe de voorbereidingen zullen zijn, wie er allemaal komen eten.
Je wilt een boodschappenlijst gaan maken.
Even dacht ik dat jij je er erg druk om maakt, dat je bang bent om het overzicht te verliezen, maar dat ontzenuwde je. Je hebt je wel voorgenomen om binnenkort even contact met KR. op te nemen.
Wat de aanleiding was weet ik niet, maar opeens kwam er tijdens onze fietstocht een herinnering bij je naar boven.
Je was in het leger, “op herhaling” bij de BB (Bescherming Bevolking) en je stapte uit baldadigheid (?) uit een raam op een schuin aflopend dak. Je gleed weg en het scheelde niet veel of je was vanaf dat dak twee hoog naar beneden gevallen. Op onverklaarbare wijze wisten je handen en vingers grip te krijgen en kon je je zelf uiteindelijk weer naar binnen hijsen.
In de bieb hadden we het boek “Mijn Nederland in woord en beeld 1950-1960” gepakt, daarin zag je een foto van een padvinders-welp staan.
(Wipneus, blond, een bepaalde hoeveelheid strepen op de mouw en een jaar of acht….dus: diegene op de foto zou jij kunnen zijn.)
Vanuit de welpenperiode bij scouting St. Maarten ben je naar de zeeverkenners gegaan.
Twee keer in de week op de fiets naar het “Nieuwe Meer”, leren zeilen, leren knopen leggen, de zes meter lange stalen boot met de naam Fellowship afkrabben, in de menie zetten en schilderen.
Die boot ligt er heden ten dage nog vertelde je, inclusief een deuk, waar alleen jij van weet hoe die er ingekomen is. Je hebt het mij niet verteld.
Natuurlijk….ook in dit boek kwamen we een foto van een draaiorgel van Perlee tegen.
Dat bracht ons even terug naar afgelopen zaterdag, toen we een geweldig leuke middag in het Perlee draaiorgel museum hebben gehad. We hebben je familie leren kennen, we hebben aan de orgels gedraaid en gedanst op de muziek van “Daar is de orgelman”.
Jij hebt oude foto’s bekeken, meer gehoord over je ouders en je familie. Je was terug in de ruimte waar vroeger gefeest werd.
Vergeten herinneringen kwamen boven.
Het zorgde vandaag voor een terugblik naar je pubertijd.
Je schoolperiode, op welke wijze het enig-kind zijn je gevormd heeft, hoe je je boosheid vroeger uitte en hoeveel jij van je vader in jezelf herkent.
Vooral geen spijt, maar wel dingen die je met de wijsheid en de kennis van nu misschien anders had willen/kunnen doen.
De brommers in die tijd: Zudapp, Honda, Solex en de Kreidler.
Je hebt twee keer een Kreidler gehad, je moeder kocht deze “op de lat” bij witgoedhandel Leek op de Haarlemmerdijk, even de naam verward met de Delicatessenwinkel van Ensink, waar je ooit een zaterdagbaan hebt gehad en toen voor het eerst truffel geproefd hebt.
Ik vond het zo erg om te horen dat al allebei die brommers gejat zijn.
Op een van de laatste bladzijden in het boek “Mijn Nederland in woord en beeld 1950-1960”, kwamen we de oude merken tegen.
Sunlight, Lexington, Lux en door het verkeerd uitspreken van het merk Castella, zongen we tegelijk:
De hit van ’t jaar….
Ja, we dansen samen de Bostella.
Ja, we moeten lief zijn voor elkaar.
De mooiste dans is de Bostella.
De hit van ’t jaar.
Tijd om te gaan!
Wat hebben we weer een leuke ochtend gehad, alleen jammer dat ik drijfnat van de regen thuis kwam.
Ondanks al je twijfel had jij je regenbroek meegenomen en deze op de terugweg, hinkend op een been en je vastgrijpend aan mij, aangetrokken.
Goede keus.
In de lift naar beneden vertelde je over het Thais koken wat je in april samen met KR. gaat doen. Je vraagt je af welke gerechten er gemaakt moeten gaan worden, hoe de voorbereidingen zullen zijn, wie er allemaal komen eten.
Je wilt een boodschappenlijst gaan maken.
Even dacht ik dat jij je er erg druk om maakt, dat je bang bent om het overzicht te verliezen, maar dat ontzenuwde je. Je hebt je wel voorgenomen om binnenkort even contact met KR. op te nemen.
Wat de aanleiding was weet ik niet, maar opeens kwam er tijdens onze fietstocht een herinnering bij je naar boven.
Je was in het leger, “op herhaling” bij de BB (Bescherming Bevolking) en je stapte uit baldadigheid (?) uit een raam op een schuin aflopend dak. Je gleed weg en het scheelde niet veel of je was vanaf dat dak twee hoog naar beneden gevallen. Op onverklaarbare wijze wisten je handen en vingers grip te krijgen en kon je je zelf uiteindelijk weer naar binnen hijsen.
In de bieb hadden we het boek “Mijn Nederland in woord en beeld 1950-1960” gepakt, daarin zag je een foto van een padvinders-welp staan.
(Wipneus, blond, een bepaalde hoeveelheid strepen op de mouw en een jaar of acht….dus: diegene op de foto zou jij kunnen zijn.)
Vanuit de welpenperiode bij scouting St. Maarten ben je naar de zeeverkenners gegaan.
Twee keer in de week op de fiets naar het “Nieuwe Meer”, leren zeilen, leren knopen leggen, de zes meter lange stalen boot met de naam Fellowship afkrabben, in de menie zetten en schilderen.
Die boot ligt er heden ten dage nog vertelde je, inclusief een deuk, waar alleen jij van weet hoe die er ingekomen is. Je hebt het mij niet verteld.
Natuurlijk….ook in dit boek kwamen we een foto van een draaiorgel van Perlee tegen.
Dat bracht ons even terug naar afgelopen zaterdag, toen we een geweldig leuke middag in het Perlee draaiorgel museum hebben gehad. We hebben je familie leren kennen, we hebben aan de orgels gedraaid en gedanst op de muziek van “Daar is de orgelman”.
Jij hebt oude foto’s bekeken, meer gehoord over je ouders en je familie. Je was terug in de ruimte waar vroeger gefeest werd.
Vergeten herinneringen kwamen boven.
Het zorgde vandaag voor een terugblik naar je pubertijd.
Je schoolperiode, op welke wijze het enig-kind zijn je gevormd heeft, hoe je je boosheid vroeger uitte en hoeveel jij van je vader in jezelf herkent.
Vooral geen spijt, maar wel dingen die je met de wijsheid en de kennis van nu misschien anders had willen/kunnen doen.
De brommers in die tijd: Zudapp, Honda, Solex en de Kreidler.
Je hebt twee keer een Kreidler gehad, je moeder kocht deze “op de lat” bij witgoedhandel Leek op de Haarlemmerdijk, even de naam verward met de Delicatessenwinkel van Ensink, waar je ooit een zaterdagbaan hebt gehad en toen voor het eerst truffel geproefd hebt.
Ik vond het zo erg om te horen dat al allebei die brommers gejat zijn.
Op een van de laatste bladzijden in het boek “Mijn Nederland in woord en beeld 1950-1960”, kwamen we de oude merken tegen.
Sunlight, Lexington, Lux en door het verkeerd uitspreken van het merk Castella, zongen we tegelijk:
De hit van ’t jaar….
Ja, we dansen samen de Bostella.
Ja, we moeten lief zijn voor elkaar.
De mooiste dans is de Bostella.
De hit van ’t jaar.
Tijd om te gaan!