Strong Viking run in Spaarnwoude 25/10/2015
Wat een leuke fotografie middag en......kom je jezelf tegen in mijn fotolijst?? Geef een bericht en ik stuur je de foto.... Wat een leuke middag.
Een wandeling door de Amsterdamse Waterleiding Duinen. Achter de herten aan en genieten van een waterig zonnetje... Wat heerlijk dat je daar "van de paden" af mag en zo dwars over de duinen kan struinen. Hoewel dit eind van het jaar niet meer mag , hoor ik net op het journaal. Camera mee en een beetje rekening houden met Ron. (Met camera doe ik een uur over 900 meter zoals ik eerder schreef in mijn verhaal Fotograferen.)
Deze maand bestaat mijn eigen website 1 jaar!!!! 4000 unieke bezoekers en 20.000 pagina weergaven... Een mooi resultaat! Daarom vandaag eerste foto's en het eerste verhaaltje weer onder de aandacht!!! Het allereerste verhaaltje.....
De longen uit je lijf... Ze fietste de longen uit haar lijf, de dag voordat ze onverwachts werd opgenomen. De banden van de fiets moesten zeker weer eens opgepompt worden, terwijl het een klaplong bleek te zijn. Het Transitorium,3 hoog in het ziekenhuis, is sinds een paar maanden haar werk plek Afdeling C2, een etage lager, is de plaats waar ze gedurende 3 weken patiënt was.. De benauwdheid, het inbrengen van de drains, de heropnames, de pijn, het eten of juist het nuchter blijven, het wachten op de operatie, de minuten voor de narcose, of de pijn in haar arm na de operatie. Het lopen met piepende infuusstandaarden of het vele sneuvelen van infusen, het snurken van de medepatiënten, het wachten op..., ja, op wat..... Het zaklampje midden in de nacht, de twijfel of ze op de bel zal drukken of juist niet, het harde bed, de niet functionerende wieltjes van het nachtkastje of het contact met de vele ongeneeslijk zieken is niet waarover ze nu nog lang nadenkt. Maar de angst om ziek te worden!! Hoe kon ze op de kleine vierpersoonskamer zorgen voor haar gezondheid, daar waar de ventilatie slecht is, waarvan bekend is dat bacteriën welig tieren, de hoest -, nies en rocheldiscipline bij medepatiënten niet van toepassing was, ze urine en ontlasting aantrof naast, op en in het toilet en niet op blote voeten wilde douchen, omdat ze door haar werk weet wat er allemaal door het waterputje wegstroomt? Hoe kon ze zorgen voor haar gezondheid als ze slaap tekort had, omdat ze zich verantwoordelijk voelde voor de delirante medepatiënten, die constant dreigden te vallen, verward raakte in de infuusslangen en in het verkeerde bed doken. Hoe kon ze zorgen voor haar gezondheid terwijl de leerling-verpleegster de thermometer niet goed in haar oor stak en ze al dagen koorts had? Van de week liep ze , na een halve dag re-integreren op haar werk, vermoeid en nog enigszins kortademig de trappen van het ziekenhuis af en zag de zaalarts van afdeling C2. Zijn baard was gegroeid. |
|