Die keer… toen zij samen met haar man meerdere bierpakketten kocht en bij het afrekenen opmerkte dat je op één been niet kan lopen en de slijter daarop met een grote glimlach zijn rechterbroekspijp opstroopte, waardoor zijn beenprothese zichtbaar werd.
`Ik wel hoor´, zei hij nogal blijmoedig.
Als je in Noord-Holland woont dan heb je er vast wel eens van gehoord:
Dierenpark Hoenderdaell in Anna Paulowna.
Zo’n twintig jaar geleden bezocht ze het park al toen haar, nu volwassen zoons nog tieners waren.
Het is een mooie dierentuin, welke zich best kan meten aan bijvoorbeeld Artis, Emmen en Blijdorp.
Nog een maandje en dan staan daar de honderden voorjaarsbloemen weer in bloei.
Stichting Leeuw heeft zijn sporen inmiddels verdiend, de jachtsimulator blijft leuk, SOS-dolfijn heeft onlangs een educatief centrum geopend, je kan daar je auto gratis parkeren, de bruine beren zijn eigenlijk altijd actief en de broodjes in het restaurant heerlijk.
Vorig jaar zomer is ze er ook geweest met haar kleinkinderen.
Op een toen heerlijk, zonnige doordeweekse dag, bepaalde deze twee stuiterballen wat er ging gebeuren.
Dat betekende voor haar ‘wortelschieten’ bij de stokstaartjes, continu 50 eurocent muntjes uit haar tas opdiepen, omdat volgens hen de alpaca’s uitgehongerd waren, patat eten op het terras en samen gefascineerd de Humboldt pinguïns bekijken tijdens voerdertijd.
Voor haar kids was het nonchalant langs een tiental klepperende ooievaars, ibissen en flamingo’s (daar is de slijter weer) rennen, wolven zoeken tussen het struikgewas, waarbij zij nog bedacht dat wolven sneller te spotten zouden zijn op de Veluwe, dan hier in de dierentuin, de apen na-apen , heerlijk met blote voeten in de speeltuin spelen, met stomme verbazing het kleine kangoeroetje ontwaren in de buidel van zijn moeder en overduidelijk laten blijken dat de vogelshow niet leuk, saai en heel erg veel verspilde tijd was, maar ‘eind goed al goed’ werd de dag afgesloten met een lucratief bezoekje aan de shop.
En toen was ze er afgelopen zaterdag weer met haar man en vriendinnen, als alternatief voor hun ‘maandelijkse wandeling ergens in de provincie’.
Een superdag waarbij ze allemaal hun dagelijkse stappendoel bereikt hebben en bij konden kletsen over hun werk en allerlei andere beslommeringen.
De pelikanen spraken dit keer tot de verbeelding.
Je moet weten dat deze dieren symbool staan voor Sanquin Bloedvoorziening en afgebeeld zijn op sokken die een donor kan ontvangen bij wijze van erkentelijkheid, na een flink aantal donaties.
Zij droeg de sokken en dat interesseerden de pelikanen, wat resulteerde in een grappige foto.
Zo simpel kan het leven soms zijn.
In dit geval simpeler dan het in elkaar zetten van haar onlangs als bouwpakketten aangeleverde dure Dutch Design Joseph en Joseph wasmand en de Tjalle en Jasper tafellampjes.