Niet dat ze nu meteen alle maatregelen laat varen, maar de lunch bij van Speijk in Egmond aan Zee die ze van de week met haar collega’s had ter ere van het pensioen van één van hen, smaakte naar meer.
De drukte in de winkelstraten en zeker ook de hoeveelheid auto’s op de A7 zo ’s morgens vroeg naar het werk doen haar corona bijna vergeten.
Hoewel…vanmiddag was ze even in een winkel en droeg daar gewoontegetrouw, na enkele minuten bleek als enige, een neusmondkapje.
Ze heeft hem afgezet, diep ademgehaald en geprobeerd de anderhalve meter te waarborgen.
Ze is gestopt met het dagelijks poetsen van haar toetsenbord op het werk, ze maakt indien er reinigingsmiddelen voorradig zijn nog wel het winkelmandje schoon, maar maalt er niet om als dit niet het geval is.
De drie zoenen bij elke begroeting van familieleden en vrienden zijn tot op heden nog niet van toepassing, behalve dan bij haar kinderen en kleinzoon.
Het geven van stevige handdrukken, bij vooral nieuwe ontmoetingen mist ze enorm en iedereen die niest wordt nog steeds door haar bekeken en gekeurd op naleving van de regelgeving.
Het nieuwe normaal:
ze is blij dat haar oudste zoon met zijn vriendin op dit moment in het mooie zonnige, volgens RIVM-normen ‘gele’ Italië, onder zijn, na cadeau gekregen geadopteerde olijfboom zit.
Ze is blij dat haar jongste zoon met zijn vriendin op dit moment plannen maakt om in augustus naar één van de, volgens de RIVM-normen ‘gele’ Griekse eilanden te gaan.
Eigenlijk moet ze bekennen dat ze sinds enige tijd continu op tegenstrijdige wijze de coronamaatregelen toepast, daar de ontvangen vaccinaties haar zelfvertrouwen doet groeien, de cijfers, die het RIVM nog steeds dagelijks deelt haar goede moed geeft, ze de anderhalve meter zoveel mogelijk in stand probeert te houden, haar handen nog voortdurend `stuk wast`, maar ze daarentegen van de week meerdere keren troostende knuffels heeft gegeven en anderen langere tijd omarmde.
Het nieuwe normaal:
ze moet er aan wennen dat een goede vriend, na een lange periode verdwaald in zijn gedachten en de pap in zijn hoofd verfoeiend, er niet meer is.
Het nieuwe normaal:
is al gestart door samen heel veel oude herinneringen op te halen en tegelijkertijd weer nieuwe te maken.