“Jullie zijn zeker zusjes?“ vroeg de eigenaresse van de Herberg. “Nee, dat horen we heel vaak, maar we zijn vriendinnen”.
Tot nu!…dacht ze erachteraan.
Het is een jaarlijkse gewoonte geworden om met haar ‘we-doen-gewoon-of-we-zussen-zijn’ vriendin een kleine week op stap te gaan.
Voor coronatijd waren het stedentrips in Europa, maar dit jaar zijn ze gevallen voor het meerdaags Kroegjesroute arrangement in het Zuid-Limburgse heuvellandschap.
In een paar dagen tijd wandelden ze zo’n 60 kilometer door overweldigende natuur, langs diverse drankgelegenheden, die gezien de horecaversoepelingen weer open waren en hadden ze vier overnachtingen in verschillende luxe- en minder luxe herbergen, met dien verstande dat de bagage steeds naar de juiste plaats van bestemming werd gebracht.
Het zou in alle opzichten een spannende week worden daar haar vriendin elk moment oma zou kunnen worden en zij beiden toch hoopten dat de kleine zijn koppie nog niet zou laten zien, de weersvoorspelling voor hun wandelavontuur steeds slechter werd en haar vriendin om onverklaarbare redenen, vlak voor vertrek enorme pijn onder haar voet kreeg en ze daarom beiden al allerlei fiets-, taxi- en wellness-alternatieven voor deze week bedachten, totdat ze van het appelazijn-wonder hoorden.
Google maar eens op internet en je ziet dat appelazijn voor zo’n beetje alles goed is, dus het eerste de beste voetbadje in een litertje van Appie Heijn verlichtte direct de pijn.
Uiteindelijk, na de koffers gepakt te hebben, waarvan achteraf bezien driekwart er niet uit geweest is, gingen ze op weg naar… Zjeng of is het Sjeng?
Sjeng schijnt een veelvoorkomende jongensnaam in Limburg te zijn, terwijl Gaston de enige man is geweest die ze met naam en toenaam ontmoet hebben.
Niet die van de Postcodeloterij of één van de voetballers, maar de herberg- eigenaar die noodgedwongen hen behoorlijk wat keren heen-en-weer heeft moeten rijden, daar een tot het arrangement behorende collega hotelier, waarschijnlijk door corona maar zonder verdere vermelding, zijn tent gesloten had.
(Ze overwegen nog of ze, als gehaaide zusters er een mail aan zullen wagen met de kans op een gereduceerd extra tripje 😊😊)
Deze Gaston en zijn vrouw boden hen wederom een onderkomen aan en zorgden ervoor dat zij de route vanaf het juiste startpunt konden vervolgen.
Een ontmoeting met Gaston van de Postcodeloterij had tijdens hun wandeltocht eigenlijk ook niet zo verkeerd geweest, gezien het constant kwinkeleren van de talloze onbekende vogels om hen heen.
Ze had dan een extra exemplaar van het net uitgebrachte Vogelboek wat bij miljoenen Postcodeloterij-betalers op de mat gevallen is, kunnen vragen.
Gekscherend zei haar man nog dat ze op z’n minst het bijbehorende veldgidsje (inclusief QR code om de vogelgeluiden te herkennen) in haar koffer moest gooien, maar nee… ze zou de komende week een wandelaar en geen vogelaar zijn.
Het zijn geweldige wandeldagen geweest, over de onverharde paden en holle wegen, dwars door het bos en over de weilanden langs de Limousin- en de Blonde d'Aquitaine koeien, ze genoten van de varkens die wroetten in de aarde, van de schaapskudden die graasden tegen de groene hellingen en bleven verwonderd stilstaan bij een gigantische dassenburcht.
Ze zijn ontelbare draaihekjes, die men in Limburg stegelkes noemt gepasseerd en genoten van de kabbelende Geul en Gulp als ze de riviertjes overstaken via stapstenen en bruggetjes.
Ze struinden door een verwilderde, in bloesem staande boomgaard en ontweken de ballen over het wandelpad van de golfbaan, passeerden campings en ze probeerden overeind te blijven op afdalende modderpaden en hijgden uit op de top van de Gulperberg.
Ze liepen langs de vele aspergevelden en de hoppevelden van de Gulpener Bierbrouwerij en deden zich aan beiden na hun dagelijkse prestatie uiteindelijk ook tegoed.
En bij de kroegjes?
Nee, daar nuttigden ze tijdens het wandelen alleen non-alcoholica…
En de regen??
Ach, die buien doorstonden ze met een kwaliteitsregenjas en terrassen met goede overkappingen en heaters.
Dit in tegenstelling tot menig ander…
En de terugreis?
Ja hoor, die ging op de geur van twee vers gebakken kruisbessenvlaaien op de achterbank, zeer voorspoedig.